Hoofdmenu
Archief:

Draf- en renbaan Baarlo

Tekst uit het boek 'Drafbanen in Nederland'
door Durk Minkema

BAARLO: SPORTPARK DE BERCKT 1962-1972

Te Baarlo, behorend tot de gemeente Maasbree, werd al in 1934 aan de Napoleonbaan-Noord het Sportpark De Berckt aangelegd: twee achter elkaar gelegen voetbalvelden met er omheen een grasbaan, die zowel voor paardenrennen als motorraces was bestemd. De rennen voor volbloeds vielen niet onder de reglementen van de officiële instantie, de KNHRV. Na de oorlog nam de gemeente Maasbree het sportcomplex over van de familie Coenegracht.
In 1954 speelde de toenmalige profvoetbalclub VVV in het 'stadion' De Berckt.

In augustus 1961 hadden op Maria Hemelvaart 4.298 mensen, samengepakt aan de rand van een zandpad, dat de naam 'baan' nauwelijks verdiende, naar een sport gekeken, die nog mistroostiger was dan het weer van die dag. Die wedstrijden vielen niet onder de reglementen van de NDR. Maar nog geen jaar later lag er een 820 meter lange kunstbaan met een goede verkanting van de bochten. En op eerste Pinksterdag 10 juni 1962 vond bij stralend weer de openingsmeeting plaats, georganiseerd door de Stichting Sportpark `De Berckt'. Een 6.000-koppig publiek omzoomde die dag de baan.

Baarlo was een zogenaamde C-baan, waarbij er ruimere startmogelijkheden waren voor buitenlandse paarden en waarvan het prijzengeld slechts voor de helft als belastbaar bedrag werd geteld. Bovendien vonden er ook draverijen van niet-geregistreerde dravers plaats, georganiseerd door de Stichting Limburgse Draf- en Rensport. In 1963 werd een overkapping over de zittribune aan de zuidzijde van de baan aangebracht en werd een stal met elf boxen gebouwd, die de trainer Jan Hoejenbos betrok. Later kwamen er nog stallen bij en vestigden de trainers Appie Siderius, Peter Koppejan en Piet Zandt zich in Baarlo, terwijl de succesvolle stal Marion van de gebroeders Snetselaar uit Venlo op de Boekenderhof, circa 4 kilometer van de baan gelegen, met hun stoeterij (later Buitenzorg genaamd) begon, waaraan Gerard van Eijkelenborg als trainer werd verbonden.

En in 1966 werd op de baan een nieuw restaurant geopend met een totohal er onder. Tevens werd in datzelfde jaar, direct naast de baan een recreatiepark aangelegd met zwembad, speelweide en campingterrein.

Vanwege de slechte toto-omzetten kon Baarlo zich niet handhaven en in augustus 1972 vond de laatste meeting plaats. De baan werd geasfalteerd en aan de buitenzijde van een vangrail voorzien, waarna de NACO de baan als autospeedwaycircuit in gebruik nam. Op 8 juni 1987 was het sportpark eenmalig het toneel van Pinkpop. Toen het speedwaygebeuren stopte, namen de in 1994 opgerichte Skeelerclub 'De Berckt' en de wielerclubs Olympia en De Maastrappers bezit van de baan. Aan hun activiteiten kwam in 2003 een abrupt einde toen de Oostappen Groep uit Asten zowel de camping als het sportpark overnam en het tot opslagterrein voor stacaravans bestemde. De geasfalteerde baan ligt er nog; vangrail en restaurant zijn verdwenen. In de vroegere draverstallen is sinds 1976 manege Berckter Heide gevestigd.

(baanrecord Baarlo: Theo Messidor 1.20.0b F.J. Eerenberg 7-10-1962)

Bronnen: Pierre Houben: Van Barle tot Baarlo. Heerlen, 1998=J; De Limburger.

Naschrift

In september 2024 meldde Dolf Rieken het volgende:

Ik las op het nieuws dat camping “De Berckt” in Baarlo van TV-soap-man Peter Gilles deze week gesloten wordt of is.
Onwillekeurig moet ik denken aan de drafbaan van Baarlo wat ook sportpark “De Berckt” heette en dat was een zogenaamde C-baan waar paarden die niet aan de kwalificatie eisen van het NDR voldeden, hetzij door een vereiste kilometertijd niet gehaald te hebben of de gestelde leeftijdsgrens overschreden hadden, nog konden deelnemen.
Deze baan voorzag in mijn optiek aan een behoefte en ik herinner mij nog paarden zoals Wilfield en Ypsilon en trainers zoals de Belg Van Proosten die daar nog furore maakten, maar ik heb ook best nog wel echte toppers daar zien lopen, al was de totalisator-omzet niet spectaculair.
Trainers als Jan Hoejenbos, Peter Koppejan, Ab Siderius en Piet Zandt hebben daar hun entrainment bestierd, ik ben altijd van mening geweest dat een upgrading van deze baan meer kans had gehad dan het project Schaesberg.

Boven: Topografische kaart van Baarlo uit 1978 met linksboven
de baan van sportpark De Berckt (1:50.000, vergroot naar 1:25.000).
Copyright (2004, dienst voor het kadaster en de openbare
registers, Apeldoorn).

Boven: Theo Messidor, in handen van Freek Eerenberg, zal hier
de 1e serie van de Orga-prijs gaan winnen in Baarlo
op 19 mei 1963. Theo werd baanrecordhouder op
7 oktober 1962 baanrecordhouder van Baarlo met
een kilometertijd van 1.20,0.

Boven: Theo Messidor en Freek Eerenberg tijdens de prijsuitreiking
na hun overwinning in de finale van de Orga-prijs op Baarlo
d.d. 19-5-1963.

Boven: Theo Messidor en Freek Eerenberg bezig met de ereronde
na hun zege in de finale van de Orga-prijs op Baarlo d.d. 19-5-1963.

Boven: Quituberto (Blg) trekt naar de zege voor Yankee Boy (niet op de foto),
Tonia (nr.5, Blg) en Bonnes Nouvelles (reling) in de Leon-prijs
te Baarlo d.d. 19-5-1963.

Boven: De 4-jarige Duchesse Mac en amateurrijder Piet Meinardi
tijdens de huldiging na hun zege in de Neckar-prijs te Baarlo
d.d. 28-8-1966. De Snetselaars feliciteren de winnaar.
De merrie was in hun bezit (Stal Marion).
Links staat de in Limburg wonachtige
fokkerij-deskundige Koos Jager.