Hoofdmenu
Archief:

Harddraven in Hilversum

Tekst uit het boek 'Drafbanen in Nederland'
door Durk Minkema

Op de Drafbaan Hilversum is in de volgende jaren gekoerst: 1925-1933, 1935, 1937-1950, 1952-1997.
(800m koersen in 1925-1928, 1931-1933, 1935, 1937-1941)
baanrecord 1925-1945:
Fried 1.21.1b E. Kruithof 27-5-1944
baanrecord 1946-1950:
Lord Maire 1.21.8b F.A. Bosveld 2-11-1947
baanrecord 1952-1970:
Nick 1.19.1a J.W. Hoejenbos 6-7-1969
Coryphee RH 1.19.1a R. Hamming 6-7-1969
baanrecord 1971-1997:
Friendly Face 1.12.8a P. Korpi 17-10-1989
Mack Lobell 1.12.8a K Heiskanen 17-10-1989
Paparazzy 1.12.8a C. Martens 21-10-1997

(Bovenstaande gegevens en onderstaande tekst en foto's zijn met toestemming overgenomen uit het boek "Draf- en Renbanen in Nederland" van Durk Minkema.)

Het door architect Dudok ontworpen Hilversumse sportpark aan de Soestdijkerstraatweg langs de spoorlijn naar Utrecht werd in juni 1920 geopend. Het was aangelegd in het kader van de werkverschaffing. Het sportpark werd vooral gebruikt voor voetbal, later ook voor rugby en voor atletiek. Op Koninginnedag, 31 augustus 1921, vond er voor de eerste maal een concours hippique plaats. Het was de in 1923 opgerichte Hilversumsche Harddraverij- en Renvereeniging die met de gemeente een contract afsloot om op de heide, gelegen achter dit sportpark, een draversbaan aan te leggen rondom de daar gelegen vier voetbalvelden. Maar liefst 17.000 vierkante meter heide werd omgeploegd, van zwarte aarde voorzien en daarna bedekt met graszoden. Tevens werd aan de noordkant van de baan, tegen het eigenlijke sportpark aan, een 130 meter lange aarden glacis aangelegd, een tribune en een stal met boxen voor 48 paarden gebouwd. Deze stal zou het tot de herfst van 1994 uithouden, toen hij geheel afbrandde. Eerst was de trainer-pikeur Tjibbe Witteveen als trainer aan de baan gevestigd, na diens overlijden in 1929 de toen nog jeugdige trainer Willem Geersen, die zich later zou ontwikkelen tot een van Nederlands meest succesvolle dravertrainers. Op de 950 meter lange grasbaan met oplopende bochten werden zowel draverijen op de lange als de korte (800 meter) baan gehouden, soms ook vlakkebaan- en hindernisrennen. Ook de motorsport werd er bedreven. De eerste drafmeeting vond plaats op Hemelvaartsdag 21 mei 1925. Vanaf de verhoogde, overdekte tribune had men een fraai zicht over de prachtige natuur in de omgeving. Het aantal meetings bedroeg in die tijd meestal vier per jaar.

Boven: Opening van de Hilversumse drafbaan
op Hemelvaartsdag 21 mei 1925.
(Uit de Paardenwereld, 4, 1925)

Boven: Ago Kan na een overwinning met Bonne de Jong
te Hilversum ca. 1936. De tribunes waren meer een overkapping

Omstreeks 1934 braken er moeilijke tijden aan voor de Hilversumse drafbaan. Men probeerde van alles om meer publiek naar de baan te krijgen, zoals het organiseren van struisvogelrennen in 1935. Het mocht niet baten en de harddraverijvereniging ging in 1935 ter ziele. Ook trainer Willem Geersen verliet in het voorjaar van 1935 Hilversum en vestigde zich op een mooi nieuw entrainement in Oud-Valkeveen.
Er werd 2 jaar niet gekoerst in Hilversum.

Boven: Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid is dit een foto van de kortebaan op woensdag 15 juni 1938 op de 's-Gravelandseweg te Hilversum. Deze werd georganiseerd door de dat jaar opgerichte Paarden Sportvereeniging Hilversum (PSH). Het pand bij de finish op de foto moet de Sociëteit "De Unie" zijn, 's-Gravelandseweg 57, hetwelk er nu nog staat en vrijwel ongewijzigd is. Precies er tegenover, aan de andere kant van de weg, staat het bekende omroep-café De Jonge Haan ('s-Gravelandseweg 62), in 1938 nog Maison Hiensch geheten. Het paard dat Willem Leeuwenkamp (links) rijdt zou de merrie YY van P.J. Bakker kunnen zijn. Die werd er in de eerste omloop in drie ritten door haar tegenstander Diamant Bleu afgelopen. Waarschijnlijk is de foto van de rit die YY won. YY was een toen zevenjarige merrie, waarmee Willem Leeuwenkamp in 1938 op de lange baan nogal wat successen boekte. YY is de zus van Zora en grootmoeder van de snelle YYV.
(foto van mevr. Verver-Leeuwenkamp)

PSH
Gelukkig werd na enkele jaren, begin 1938, de Paarden Sport Vereeniging Hilversum opgericht, die de boel weer op de rails kreeg en er tevens een nieuwe tribune (de oude was door storm enkele malen geveld) neerzette. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verdubbelde het aantal Hilversumse meetings. In de herfst van 1944 werd het koersgebeuren vanwege de oorlogssituatie stilgelegd, maar na de bevrijding was Hilversum een van de eerste banen die weer open gingen, op 16 juni 1945. Dat gebeurde vooral op aandrang van Britse en Canadese militairen, die zich in de rennen wilden uitleven. Ze hadden zelfs in mei 1945 al een ren op het vliegveld Soesterberg gehouden.
Bij droog weer had de Hilversumse grasbaan veel last van stuiven, onaangenaam voor paard en publiek. Daarom werd al in 1946 de binnenkant van de baan met sintels bedekt en in 1951 werd de gehele baan omgezet in een sintelbaan, zodat er dat jaar niet gekoerst kon worden. De oude tribune werd gesloopt en er verrees een 130 meter lange, glasdichte totohal met restaurant. Na de heropening van de nieuwe baan op 2 juni 1952 ging het crescendo met de Hilversumse drafbaan, vooral nadat begin 1953 de baan als eerste in Nederland van verlichting werd voorzien, zodat er avondkoersen konden worden gehouden, welke op de vaste dinsdagavond bijzonder populair zouden worden.

Boven: De pas geopende tribune en de rechterstoel in 1951,
ontworpen door de beroemde Hilversumse architect Dudok,
in de stijl van 'de nieuwe zakelijkheid'.
(foto's: Archiefdienst Streekarchief Gooi en Vechtstreek te Hilversum)

Boven: De Hilversumse tribune in 1951 van rechts gezien.

Boven: In 1953 werden 150 lichtmasten geplaatst,
waarna er s'avonds kon worden gekoerst.
(foto J. Stevens)

Boven: De tribune met verlichting.
Linksachter in de verte zien we de hoge ramen van de Expohal.

Boven: Koers op Hilversum in in de jaren 60.
Links het huisje van Dudok.
(foto: ANP historisch archief)

Boven: De verlichte drafbaan in 1959 met linksboven
de atletiekbaan. Linksonder de spoorlijn Hilversum - Utrecht.
Er was een halte Sportpark, links buiten beeld.

Boven: Twee combinaties met op de achtergrond een deel van het
"huisje van Dudok". Dit is een koers op 23-08-1959. Aan de reling
rijdt eigenaarrijder Joepert Blokdijk met Wanita van Barke (nr. 18)
en daarnaast rijdt Jan van Dooyweerd met Willie Messidor,
die op het laatst werd uitgeschakeld wegens onregelmatig draven.

Boven: Oda bij haar afscheid van de baan 30 december 1956.
Ze loopt te Hilversum voorbij het beroemde Huisje van Dudok,
waarin op de eerste verdieping enkele bestuursleden
achter het glas zijn te zien.

Boven: Het 'Huisje van Dudok', daterend uit 1925,
was het kantoor/bestuursgebouw van de drafbaan.

Boven: Het huisje van Dudok, van de andere kant gezien.
Dit monument is na de sluiting van de drafbaan, in het jaar 2000
ca. 100 m verplaatst en nog te bewonderen, vlakbij het benzine-station,
waar men vroeger het parkeerterrein van Hilversum opreed.

Uitbreiding
Hilversum was ook de eerste baan in Nederland waar in november 1953 voor het eerst het fotofinish-apparaat in gebruik genomen werd. Het aantal stallen bij de baan, zowel op het oude stalterrein als op het nieuwe aan de overkant, breidde gestaag uit, en daarmee het aantal aan de baan gevestigde trainers. In 1953 was het aantal meetings in Hilversum al 37, en in 1972, na de sluiting van de baan Mereveld bij Utrecht, zelfs 80. Hilversum werd het uithangbord van de Nederlandse drafsport en de toto-omzetten droegen bij aan de bloei van de sport en de fokkerij. Vanaf 1952 werd in de herfst de jaarlijkse keuring van draver- en volbloedhengsten op de Hilversumse baan gehouden, vanaf 1955 gecombineerd met een exterieurkeuring voor jonge dravers en volbloeds: de jaarlingenshow. Dat gebeurde eerst in de open lucht, maar vanaf 1966 in de naast de ingang van de baan gelegen Expohal, die daar al in december 1960 was neergezet. Het was het door de gemeente Hilversum overgenomen voormalige Engelse paviljoen van de wereldtentoonstelling van 1958 in Brussel. In 1966 werd de totalisatorruimte drastisch uitgebreid met een nieuwe totohal, aan de oostzijde aangebouwd tegen de bestaande.

Boven: Eland (links, met Jan van Dooyeweerd) wint van
Flamingo Six (met Jan Wagenaar).

Boven: De rechterstoel en rechts achter de Expohal, waar jaarlijks
de jaarlingenshow en de hengstenkeuring plaatsvonden.

In 1971 werden zowel de accommodatie als de baan ingrijpend gerenoveerd. Het gehele totogebouw werd 7 meter dieper gemaakt en amfitheatersgewijs opgebouwd en voorzien van 600 zitplaatsen. De baan werd een hypermoderne kunstbaan met zogenaamde clothoïde-bochten, zodat de paarden de bochten ook op topspeed konden nemen. Bij de heropening van de baan (nu 935 meter lang) op 12 oktober 1971 was tevens voor het eerst een grote internationale koers over de mijlsafstand van 1609 meter ingesteld, de Prijs der Giganten, die jaarlijks de beste Europese dravers naar Hilversum zou lokken, omdat de koers onderdeel vormde van het Grand Circuit van de Europese overkoepelende draforganisatie, de Union Européenne du Trot (UET). Deze koers trok duizenden bezoekers, vooral toen in 1987 en 1988 de razend populaire schimmelmerrie Action Skoatter, de vliegende Friezin, het opnam tegen de top van de wereld.

Boven: Op de vernieuwde piste van Hilversum wint Henri Buitenzorg
de 2e Serie van de allereerste Prijs der Giganten, in 1971.
Hij roffelt de 1.609 m af in de snelste tijd ooit door een
Nederlands paard gelopen (1.16,3) en klopt daarbij de
Belgische hengst Fideel (1.16,4). Links zien we El Hadie,
die 1.16,6 noteert, maar zal worden uitgeschakeld
wegens springen door het stek.

Boven: Prijs der Giganten 1977 Finale:
Bellino II (Fr., met J.R. Gougeon) triomfeert met gemak,
voor Dauga (Fr., nr.3) en Equileo (Fr. nr.1).
De drievoudig Prix d'Amérique-winnaar liep in de Giganten zijn
afscheidskoers en verbeterde "en passant" even
het Europees record naar 1.13,8.

Boven: Action Skoatter klopt Dauga in een serie van
de Prijs der Giganten. Er was zoveel publiek dat een deel
ervan uitweek naar het middenterrein.

Click hier voor de Fotopagina over de Giganten-koersen

De bloei van de drafsport ging door en noopte Hilversum om opnieuw te investeren. In 1980 werd aan de westkant van de bestaande tribune, annex totohal, bij de ingang van de baan, een 81 meter lange, hypermoderne tribune met twee verdiepingen neergezet, met op de eerste verdieping zitruimte voor circa 850 personen, de Panoramazaal. Ter hoogte van de finish werd een dakopbouw met bestuurskamer met gastensociëteit en rechterstoel gerealiseerd.

Boven: De nieuwe tribune van Hilversum in 1983.
(foto Wim Huybers)

Boven: Nog een beeld van de nieuwe tribune van Hilversum.
Op de bovenverdieping de jury-ruimte en de bestuurskamer.
(foto Wim Huybers)

Helaas zou enkele jaren na de realisatie van deze nieuwe accommodatie de neergang van de drafsport inzetten, de toto-inkomsten liepen terug, de publieke belangstelling daalde en de PSV Hilversum kwam in liquiditeits-problemen. Intussen had de gemeente besloten drafbaan en stalterrein, totaal 19 hectare groot, tot bedrijvenpark te bestemmen. Dat vond in 1997 zijn beslag toen de gemeente het gehele complex voor circa 100 miljoen gulden verkocht aan Nike Europa, die er haar Europese hoofdkantoor ging bouwen. De PSV Hilversum had echter nog een erfpachtovereenkomst met de gemeente tot 2021 en ontving hiervoor een afkoopsom van 30 miljoen gulden. Daarvan werden o.a. de zittende trainers en de horeca-exploitant schadeloos gesteld, terwijl bij de NDR een hypothecaire lening van 8,5 miljoen gulden werd afgelost. Het overblijvende bedrag van circa 17,5 miljoen gulden wilde de PSV Hilversum weer in de drafsport investeren in de vorm van een nieuwe baan bij Almere.
Het drafgebeuren op de roemrijke Hilversumse drafbaan werd op zondag 26 oktober 1997 definitief afgesloten met het verrijden van de 28.398ste draverij.

Zeven jaar later is er echter nog steeds geen zicht op een nieuwe baan, waaraan anno 2004 vanwege de teruggang van de drafsport ook nauwelijks meer behoefte lijkt te bestaan. Wel associeerde de P.S.V. Hilversum zich in de tussentijd met de PaardeSport Vereniging "Vooruit" te Alkmaar tot de PSHA.

(Bron. P.J. de Gruijl: Grepen uit de geschiedenis van het Gemeentelijk Sportpark. Eigen Perk 16 (1996) nr. 2.)

Tot zover de tekst uit het boek van Durk Minkema.

Boven: Tenslotte nog een beeld van de oude tribune in Hilversum.
Frank en Ronald de Boer delen handtekeningen uit
in de jaren 90.

Onderstaande tekst is een column van De Betweter, gepubliceerd op Nakoersen.nl, waarin herinneringen worden opgehaald aan het oude Drafcentrum van Hilversum. Dit naar aanleiding van de naderende grasbaanmeeting.

HALLO, HALLO, HIER HILVERSUM!

20 mei 2011

Bovenstaande oproep uit de Radio en TV-stad doet de herinnering aan vervlogen tijden herleven, nu Hilversum graskoerst op woensdag 25 mei om 1600 uur. Op de Meent, een wijk uit de jaren zeventig in het Noorden van Hilversum, tegen Bussum aan. O.k. het zijn graskoersen, maar toch: mijn gemoed schiet vol, want Hilversum was het uithangbord van de Nederlandse drafsport. Winnende nummers voor komende woensdag lijken mij 1, 2 en 8, want de postcode van de Meent is 1218. Doe er uw voordeel mee.

Hilversum was vroeger een klein heidedorpje. In 1824 wordt het dorp meegesleurd in de vaart der volkeren. Het gehucht Hilversum krijgt dorpsrechten, geschonken door Jan, Hertog van Beieren en Graaf van Holland. Hilversum scheidt zich af van Bussum en wordt een zelfstandige gemeente. In 1870 heeft Hilversum 6.600 inwoners en in 1958 wordt de 100.000 gehaald. Nu zijn het er, door de teruggang in onze mooie sport, nog maar 84.350.
In 1874 komt het NS-station klaar en wordt het knusse weversdorp via de ijzeren baan verbonden met de rest van Nederland. Later komt “halte Sportpark” erbij om de drafsportliefhebbers naar de koers te vervoeren. Eind 1970 wordt Mereveld opgeheven waardoor het drukker wordt in de trein. De trein stroomt leeg aan deze halte en de mensen haasten zich over het spoor, ná het benzinestation rechtsaf en steken dan gehaast het grote parkeerterrein schuin over. Ik hoor achter me nog de luide – tips rondstrooiende – Haagse stem van “De Kale”.

Kort na de geboorte van Kees Verkerk op 14 februari 1969 (van Star Performer uit Bonheur Perdu) verhuis ik voor mijn eerste echte baan van het Haagsche Bezuidenhout naar Hilversum. Dank zij mijn richtingsgevoel én de neogotische St. Vitus Kerk van architect P.J.H. Cuypers/1892, weet ik de weg. De drafbaan zorgt ervoor dat ik me snel thuis voel. Elke dinsdag en zondag hebben mijn Deense zwager en ik een vaste tafel in het oude, winderige, restaurant, vlak naast de stamtafel van familie Van Leeuwen. Jazeker, winderig, want dubbel glas is nog niet uitgevonden. Toch is het een warm gebeuren, aangezien we de gesprekken door de hardhorendheid van “dove” Jan van Leeuwen op de voet kunnen volgen en zodoende enkele leuke trio’s innen, die als bonus dienen op mijn beginsalaris. Mijn zwager verdient wat meer door mijn toen al sluimerende eigenwijsheid. Het betweteren zat er al vroeg in.

Tijdens de koersen worden wij door kelner Simon voorzien van eten en drinken. Tenminste… wanneer het hem schikt. Zijn spel op toto gaat voor, maar daar tussen door is hij steeds bereid naar onze bestellingen te luisteren. In februari 1970 worden onze verhoudingen tijdelijk verstoord door twee porties saté met brood. Direct na ontvangst van de saté ruiken we het al. Foute boel. Desgevraagd brengt Simon zonder tegenspraak de bordjes terug naar de kok en komt drie minuten later met beide borden en 1 stokje minder opgewekt terug aan onze tafel. Alles is in orde volgens de kok. Van beide borden heeft de kok één stokje verorberd en het smaakte hem goed. Mijn zwager – van huis uit een aimabel mens – ontploft en dreigt, net als nu de diverse Bestuurderen, met een proces tegen alle SMITH’s -restaurants. Het “misverstand” wordt met 2 broodjes kroket met Franse mosterd afgekocht. Zand erover. Figuurlijk dan, bedoel ik.

Begin jaren zeventig beschikken we nog over een écht paardenkrantje van 8 pagina’s. Kosten van een los nummer bedragen 70 oude centen (33 eurocent). De Paardenkrant wordt verzorgd door hoofdredacteur Wil Iedema met o.a. John Frencken en John Brandsen als medewerkers.

De wed-omzet stijgt jaarlijks en 80% van de inzet wordt teruggegeven aan de wedders. Op Hilversum wordt het meeste omgezet in 1969: fl 17 miljoen en Baarlo koerst nog met een omzet van fl. 105.475. Toch zijn er negatieve geluiden te horen, die zelfs de Vaderlandse Pers halen. Het Officieel Bulletin, nummer 16/1970, treft maatregelen voor een betere haarverzorging voor langharige mannelijke en vrouwelijke pikeurs. De comités moeten er op letten dat in de koersen de extremen onder de helm zijn opgeborgen. Gelukkig wordt de aandacht van het publiek afgeleid door de 1.000ste zege van Jan van Dooyeweerd op 10 mei 1970 te Duindigt met de driejarige Ilse Hanover, vóór Hurry Up met monté liefhebber uit Halfweg J. Roodenburg.

De kortebanen zetten fl. 147.000 om. Anton wint op zondag 4 januari 1970 het MidWintercriterium – 1e prijs: drie-duizend-vijfhonderd harde guldens - met pikeur S. van Leeuwen vóór Esmeraud en Beachcomber. Mijn favoriet Christiaan de Wet blijft in deze koers met Leo Schoonhoven ongeplaatst: côte 6 tegen 1. Drie dagen eerder op donderdag 1 januari - Nieuwjaar 1970 - wint Anton ook al een 1e prijs van fl. 1.500, eveneens met Van Leeuwen.

Hilversum liefhebbers
Uit Hilversum en omgeving komen vele bekende paardenliefhebbers. Te veel om op te noemen. De eerste eigenaren van de topmerrie Barones Spencer zijn Marinus Brunt, die een garagebedrijf runt op de Groest, en de heer Kalff. Ook de fokker van de dravers Finga/1964, Gromby/1965 en Impala/1967, de heer Th.J. Singels woonde in deze plaats. Amateurrijder en fokker Pieter Dijkhuis/1910, afkomstig uit Midwolda, verhuist in 1939 naar de Soestdijkerstraatweg in Hilversum, tegenover de ingang van het Sportpark, en wordt betrokken bij de GRASBAAN Hilversum. In 1948 is het gras verdwenen en vervangen door de slakken uit de Hoogovens. Andere mij bekende personen in Hilversum zijn: Buddy de Vries met onder meer Illya Kuryakin/1967, 2e in de Derby in 1970 achter Ironie, Do Tromp van de Emmastraat, schuin tegenover de KRO-studio, J. van Hest & P.H. Willigenburg fokkers van Kalipso van vader Bento Kitty, fokker H.G. Koelewaard, familie Stijvers en G.A. van der Wurf met dravers bij P. Heijnen. Verder nog Vriend Pieter van ’t Velt en rechter van aankomst mr. R.C. Dijksterhuis, die de koerswetten vertegenwoordigt.

MELKMEENT & NEW BALLS PLEASE
Mijn 2e hobby is tennissen, die bekostigd moet worden uit de koerswinsten. Direct na mijn verhuizing heb ik me aangemeld bij het “Melkhuisje”, dat op 1 maart 1895 is opgericht door mensen uit de gegoede kringen (zoals ik), hoewel de naam wat gewoontjes afkomstig is van een hotel-pension, annex badinrichting, annex uitspanning aan de Witte Kruislaan/Bussummergrintweg. Gelukkig wordt de tenniscompetitie op zaterdag gehouden, waardoor mijn koersinkomsten niet in gevaar komen. Ik spar in 1970 nog even met de frêle Tom Okker voor hij in de finale van het Toernooi speelt tegen Roger Taylor, in aanwezigheid van Claus en Beatrix. Tom Okker wint overigens! Helaas is mijn tenniscarrière door mijn aandacht voor de dravers in het slop geraakt. Mijn geld zet ik in op Anton, Nick, El Hadie, Grietje en Horse L van Thijs Lange. Aan new balls kom ik niet meer toe.

Komende woensdag 25 mei 2011 dus niet naar het Melkhuisje, maar naar de Hilversumse Melkmeent 9 voor de grasbaankoersen, waar leerlingpikeur Mitchel Nakoersen start in de Prijs van de Gemeente Hilversum met Youp Swagerman.

ONVERBREKELIJK MET ELKAAR VERBONDEN
Zoals Hilversum en Dudok onverbrekelijk met elkaar zijn verbonden, zo is ook de drafsport met Hilversum een twee-eenheid. W.M. Dudok ontwierp het Hilversumse Sportpark aan de Soestdijkerstraatweg langs de spoorbaan naar Utrecht. Het Sportpark wordt in juni 1920 aangelegd. Achter dit Sportpark wordt in 1925 een draversbaan aangelegd, waar Tjibbe Witteveen zich als 1e vestigt. In hetzelfde jaar vestigt Willem Geersen zich hier als 16-jarige met zijn familie. Eigenhandig worden 14 stallen gebouwd. Velen herinneren zich nog het Dudok-huisje, vlak bij de finish. Kort na mijn vestiging in de Tesselschadelaan 20 te Hilversum wordt in 1971 zowel de accommodatie als de baan ingrijpend gerenoveerd. Kijk, zulke gestes waardeer ik.

Een Boek?
Het lijkt me dat Hilversum recht heeft op een doorwrocht boek over fokkers, dravers, gras, sportpark, Expohal (hengsten-keuring), Bestuurderen en de miljoenen. Groningen & Duindigt hebben al een boek. Maar ja, wie gaat zo’n boek schrijven? Fred rijdt nog steeds zijn Frejo dravers uit en de zoon van C.A.D. Dijkhuis heeft weinig tijd. Ook Joop Schoonderwoerd is niet meer onder ons. Wellicht oud amateurrijder Tom van Eijden of meervoudig kampioen Manus Bouwhuis? Manus komt uit een weversgezin en wordt leerling pikeur bij Jan van Leeuwen, waar hij veel leert en veertien maal 2e wordt met Sonja d’Or. In 1970 verhuist Manus naar de Huygensstraat te Hilversum en hij weet van de hoed en de rand. Wie weet?

Tot zover de tekst uit het boek van De Betweter.

Boven: Het Hilversumse Café 'Het Statenwapen' was een begrip in de
bloeiperiode van de drafbaan. Het etablissement was gebouwd rond 1920
en te vinden op de hoek van de Soestdijkerstraatweg en de afslag richting
Sportpark. Aanvankelijk heette het 'Rademakers' en was het een theehuis,
waar passanten met paard en wagen een stop maakten voor een kopje
thee/koffie. Later kwamen er vooral veel koersbezoekers, die vooraf en
vooral na afloop van de meeting nog even naar binnen gingen om over
de koersen te praten. Er hielden ook wel bookmakers 'kantoor'.

Grasbaan Hilversum

Bij sluiting van haar baan in Hilversum kreeg de PSH miljoenen om een nieuwe baan aan te laten leggen in de omgeving. Dat lukte niet met de beoogde drafbaan in Almere. Later is de PSH gefuseerd met de PSV 'Vooruit' van Alkmaar en ze kregen een nieuwe naam, de PSHA. Met de Hilversumse miljoenen is de tribune van Alkmaar in 2010 ingrijpend gerenoveerd en geschikt gemaakt voor wintermeetings en een aangenaam verpozen voor het publiek.
Voordien waren enkele bestuursleden van de PSH geïnspireerd geraakt door de succesvolle grasbaanmeetings elders in het land en zij hebben de Stichting Grasbaan Hilversum opgericht. In 2009 is voor de eerste keer een grasbaan-meeting georganiseerd op een weiland in de Hilversumse Meent en dat is uitgegroeid tot een jaarlijkse traditie, met altijd tussen de koersen door mooie attracties voor het talrijke publiek.

Boven: Luchtfoto van de grasbaan in Hilversum.
Er wordt niet met de startauto, maar vanuit de banden gestart.
De paarden lopen in omgekeerde volgorde van de startnummers
over het middenpad naar het startvak waarin ze moeten starten.