Drafsport in Wolvega

Tekst uit het boek 'Drafbanen in Nederland'
door Durk Minkema

1. Lindenoord

De oude drafbaan in het centrum van Wolvega heette Lindenoord:
Hier is gekoerst van 1943 t/m 1947, in 1949 en van 1951 t/m 1991. Totaal ca. 47 jaren.

Op Lindenoord zijn ook 800 m-draverijen gehouden van 1928 t/m 1939, van 1941 t/m 1951 en van 1955 t/m 1964).

Baanrecord (1943-1961, grasbaan):
New Spencer 1.23,7b Joh. Oosting op 4-7-1959
Baanrecord (1962-1991, sintelbaan):
Action Skoatter 1.15.7a A.W. Bosscha op 10-10-1987

(Bovenstaande gegevens en onderstaande tekst zijn met toestemming overgenomen uit het boek "Draf- en Renbanen in Nederland" van Durk Minkema.)

Een meerderheid van de leden van de Harddraverij Vereniging Wolvega ging begin 1928 akkoord met het bestuursvoorstel om een drafbaan aan te leggen op een terrein bestaande uit zandgrond en bos achter het buiten Lindenoord, op de plaats waar eens de lusthof van de adellijke familie Van Haren was. De aankoop van het terrein, de aanleg van de baan en de bouw van een tribune waren begroot op 40.000 gulden. Voor de uitvoering van de grondwerken, waarvoor veertig arbeiders werden ingezet in het kader van de werkeloosheidsbestijding, kreeg de vereniging 50% subsidie: 25% van het Rijk en 25% van de gemeente. De circa 630 meter lange grasbaan werd op zondag 8 juli 1928 ingewijd met een 800-meterdraverij. De twisten tussen oost en west in Wolvega werden uiteindelijk beslecht in het voordeel van Lindenoord, dat in West-Wolvega lag. In 1943 werden hier voor het eerst langebaandraverijen gehouden. Wolvega organiseerde gewoonlijk een of twee meetings per jaar, een enkele maal drie.

Boven: Overzicht van de baan Lindenoord tijdens
de openingsmeeting op 8 juli 1928.
Er werden toen alleen 800 m draverijen georganiseerd.
(uit:Fen Fryske Groun, 20 juli 1928)

Vanaf 1960 zou Lindenoord onder de energieke leiding van voorzitter Nuttert Timmerman tot grote bloei komen. In het najaar van 1961 werd de grasbaan omgezet in een sintelbaan van 646 meter lengte met mooi verhoogde bochten, welke op 6 mei 1962 bij stormachtig weer in gebruik werd genomen. Daarmee had Friesland haar eerste kunstbaan. Het aantal meetings per jaar nam geleidelijk toe en omvatte in 1970 al 24 per jaar, in 1980 zelfs 54. De accommodatie werd voortdurend aangepast, zowel voor de paarden als voor de bezoekers. Op het nieuwe stalterrein betrok in november 1963 de trainer Jaap Hof de stal 'Nooitgedacht', en in 1966 werd er een nieuwe sporthal geopend met toto-loketten en een restaurant voor 200 personen aan de voorkant op de eerste verdieping. Hiermee was de feesttent van restaurateur Dirk Kuipers verleden tijd. Voortaan zou hij de restauratie in de sporthal verzorgen. Ook de baan werd verbeterd en iets verlengd tot 709 meter, terwijl in de herfst van 1967 de baanverlichting in gebruik werd genomen, zodat men 's winters avondkoersen kon organiseren.

Boven: Jaap Verhoeve neemt de kop onder het oog
van de jury in de rechterstoel.
(3 ansichtkaarten uit de collectie Lensing)

Boven: Duizenden mensen langs de baan en daarachter
de sporthal met tribune. Later werd tussen de
rechterstoel en de sporthal nog een restaurant gebouwd.

Boven: Karakteristiek plaatje.
Het was geen rondje om de kerk,
maar een rondje bij de kerk.

Boven en onder: Twee foto's uit 1967, die ons in 2012 zijn toegezonden
door de heer Koos Jullens. Hij woonde van 1963 tot 1971 in de Oranje
Nassaulaan te Wolvega en maakte vanuit zijn huis deze twee foto's.

Uitbreiding
In 1969 werd de accommodatie verder uitgebreid met de bouw van een restaurant tussen de een jaar oude rechterstoel bij de finish en het bestaande restaurant van de sporthal. Een nieuwe impuls kreeg de drafsport in Wolvega toen in 1973 het trainingscentrum "Oppers"werd geopend, waar de bekende trainers Kromkamp, Mollema en Wortel hun intrek namen. Op het stalterrein van de drafbaan werd het aantal (inspan-)boxen voortdurend uitgebreid en de baan werd in 1977 nog eens geheel gerenoveerd. In april 1978 werd de restauratie van het baanrestaurant van Dirk Kuipers overgenomen door Ben Brinkman. Topdagen op Lindenoord waren de Boll- en Sharpdagen, waarbij de pikeurs prachtige ameublementen konden winnen, later opgevolgd door de Home Center-dagen.

Boven: Lindenoord op een mooie zomerdag.

Boven: Het oude drafcentrum Lindenoord
in de dorpskern van Wolvega.
(foto's Wim Huybers)

Boven: Avondkoers op een bomvol Lindenoord.

De baan lag intussen geheel binnen de bebouwde kom en er was weinig parkeerruimte. Bovendien wilde de gemeente het terrein wel gebruiken voor woningbouw. Het leidde er toe dat er een nieuwe baan kwam ten oosten van Wolvega, zodat Lindenoord haar laatste meeting had op 26 september 1991. Sporthal, tribunes en stalgebouwen werden afgebroken. Op de plaats van het vroegere stalterrein kwam een supermarkt, en de vroegere drafbaan werd omgetoverd tot Parkplan Lindenoord met villa's en dorpskastelen rondom het plantsoen Wildbaan. De ligging van de baan Lindenoord is te vinden op de kaart bij baan Oosting.

(Bronnen: E. Krikke en L. Postma: 175 jaar drafsport in Wolvega. 1997; Stellingwerf.)

1a. Er ging niets boven Lindenoord

Herinneringen van Henri van Voorn
gepubliceerd in Draf&Rensport nr. 40, jaargang 2023

Sinds de Drafbaan Groningen dicht is kom ik wat vaker in Wolvega.
Een enkele keer ga ik wat vroeger van huis om de "oude route" te nemen.
Die weg legden mijn oudste broer en ik in onze jeugd af als we op
zaterdagavond naar de baan Lindenoord in het centrum van
Wolvega gingen. Hij op zijn Tomos en ik op een Puch.

Zo reden we vanuit Groningen via Norg, Veenhuizen, Oosterwolde naar Wolvega. Een kleine twee uur heen en ook weer terug. Als het tegenzat zeiknat van de regen of de weg zoekend in dichte mist. Toch gingen we er graag heen want daar in Wolvega hadden ze dingen, die wij in de grote stad niet hadden. Zo was er baanverlichting, die sfeervolle avondkoersen mogelijk maakte. Er was een grote sporthal met restaurant, waar je tussen de koersen door prima kon vertoeven. En de horeca was er voortreffelijk. Eerst onder de hoede van Dirk Kuipers en later in handen van Bennie Brinkman. Aan die horeca kon geen andere baan tippen. Geen koersdag destijds zonder karbonaadje.

Topdagen
Topdagen in de jaren zeventig waren de vrijdagavond meeting tijdens de kermis in september met als hoofdnummer het Kampioenschap van Friesland en de jaarlijkse Boll en Sharpdag. Deze firma gaf aan alle winnende eigenaren meubelen als ereprijs cadeau. Die meubelen stonden dan uitgestald in de sporthal waar vele bezoekers een kijkje kwamen nemen. Zelfs gelouterde cracks als Speedy Volita en Kees Verkerk kwamen er voor naar Lindenoord. Op de vraag hoe dat toch allemaal mogelijk was in een relatief kleine plaats als Wolvega was maar één antwoord mogelijk. Dat kwam door de gedreven voorzitter Nuttert Timmerman. Een markante man met een bijzondere stem. Als hij tijdens de Boll en Sharp meeting het publiek verwelkomde met "dames en heren" dan brulde de hele sporthal "hoi". Nuttert liet zich volgens mij voorafgaand aan de topdag bij de plaatselijke kapper knippen conform zijn vaste model "coupe bloempot". Het hoorde erbij. Net als de sfeer in de bestuurskamer. Nuttert aan het hoofd van de tafel, met echtgenote Alie aan zijn zijde. Tijdens koersdagen was het een komen en gaan van gasten. Er werd royaal geschonken waardoor de stemming steeg naarmate de avond vorderde. In Wolvega leek alles te kunnen. Zo herinner ik me dat Nuttert Timmerman er met hulp van een plaatselijk garagebedrijf in slaagde om in 1970 een splinternieuwe Vauxhall Viva beschikbaar te stellen voor de dat seizoen succesvolste pikeur. Met dank aan Freddy Scotch, die door de Lindenoord bochten vloog, ging Klaas Woudstra in een nieuwe auto naar huis. Nuttert Timmerman had samen met familieleden ook dravers. Ze fokten uit hun crack Nellie Gregor de koerspaarden Astra T en Benny Parisien die bij Jan en Stef van Dooyeweerd stonden. Later had Nuttert de paarden bij Jaap Hof in training. Die boekte regelmatig overwinningen met Kolonel T, Nelson T, Gonny T, Jonker T, Kairos T, Roderik T en Temperament T.

Boven: Een bomvol Lindenoord maakt zich in 1989 op
voor een solo van Action Skoatter.

Boven: In de sporthal kon je op de topdagen over de hoofden lopen.
De horeca was er perfect voor elkaar

Boven: De gezellige bestuurskamer van Lindenoord waar de drank
rijkelijk vloeide en het altijd gezellig was.

Boven: Nuttert Timmerman wordt samen met zijn vrouw gehuldigd
voor de Friese Sportprijs van de Prov. van Friesland d.d. 4-4-1978.
De Commissaris van de Koningin Hedzer Rijpstra reikt hem uit.

Trainingscentrum
Twee van Nuttert zijn bestuursleden, Bertus Postma en Rudolf Koning lieten aan De Oppers in Wolvega een trainingscentrum bouwen. Dat werd in 1973 geopend. Arnold Mollema, Cees Wortel en Roelof Kromkamp waren de eerste huurders. Ze legden alle drie daar de basis voor een prachtige carrière. Bij dat centrum hoorde ook Cafe Het Zwarte Paard. Het duurde niet lang of vele koersbezoekers en deelnemers gingen daar na de koersen heen voor de nazit. "Spooky drive in show" verzorgde de muziek. Velen hebben in die jaren gedanst op nummers als Big City van Tol Hansse en Paradise by the Dashboard Light van Meat Loaf. Uitbater van de tent was Hans van Stokkum. Een bijzondere man, die getooid met leesbril aan een touwtje de zaak in goede banen probeerde te leiden. Aangezien hij zelf ook wel eentje lustte, leverde dat bij het vorderen van de avond problemen op bij het bijhouden van de consumpties op de kaartjes achter de bar. De hoogte van de rekening aan het einde van de avond was soms spannender dan de koersen die we hadden gezien.

Entrainement Hof
Bij het oude Wolvega hoorde ook de succesvolle stal van Jaap Hof. De geboren Fries keerde er in 1963 terug toen de grasbaan was vervangen door een sintelbaan. Jaap en zijn zonen Albert en Ben reden de ene na de andere winnaar vanuit de stal aan de baan naar de zege. Drie of vier overwinningen op een avond was geen uitzondering. Jaap Hof was niet alleen in Wolvega succesvol, maar ook in Groningen. Uit mijn jeugd herinner ik me Yell, Zombro en Champion Harvester. Op de rechtsom piste voelde Champion Harvester zich als een vis in het water. Dat leverde Jaap vele zeges maar ook grote teleurstellingen op. Met enige regelmaat hoorde Hof na de finish het afgrijselijke "alsnog uitgeschakeld wegens onregelmatig draven, Champion Harvester" uit de luidsprekers komen. Hoofdschuddend zocht Jaap dan maar weer het stalterrein op. Achteraf vraag je je af hoe comitéleden destijds zonder beelden tot zo'n besluit kwamen.
In de jaren zestig/zeventig had Hof ook regelmatig Sweepstakes kandidaten. Ze waren vaak snel in de voorbereidende koersen, maar foutief op de dag dat het er op aan kwam. Zo haalden Espanola en Freule het niet, maar was het in 1972 raak met Koleah Aster. Jaap won fraai met de merrie van Rudolf Koning. In 1979 was het weer raak toen Albert Sonja Morgan winnend over de streep stuurde. De Hofjes hadden ook veel succes met de nakomelingen van Sonja Norton van fokker Schaaf. Ik herinner me Briggetta Norton, Dabiola Norton en vooral Herbert Norton. Daarna werd Sonja verkocht en fokte Klaas Woudstra er nog drie toppers bij. De Hofjes hadden ook weer succes met nakomelingen van Briggetta Norton als Kaptein Norton en Ligetta Norton. Als laatste moeten we zeker Gert Jan Norton noemen. Mede dankzij deze winnaars won Jaap Hof in Wolvega maar liefst drie keer een splinternieuwe auto. Jaap overleed in 1991 en Albert ging in 2010 na een ernstige ziekte heen. Ben bezoekt nog altijd de koersen in Wolvega. Hij vertelde me dat hij na de succesjaren was gaan werken in de drankenhandel/slijterij van zijn schoonouders. Hij reed toen af en toe nog een paardje voor Albert, die het bedrijf van zijn vader voortzette. Toen Lindenoord sloot in 1991 (tevens het sterfjaar van Jaap Hof) was het gedaan met entrainement Hof. Elders een nieuw bedrijf opzetten was niet haalbaar. Er is echter nog wel een Hof nazaat met succes werkzaam in de sport en dat is Erwin Bot. Zijn moeder, Tineke, was een dochter van Jaap Hof.

De laatste meeting
Ik was in december 1976 voor het eerst als verslaggever van het lijfblad actief op Lindenoord. Ik zag Piet Zandt met Marinette en Andries van der Blonk met Karina Trickson de hoofdkoersen winnen. Ik ben er sindsdien regelmatig terug geweest en altijd met veel plezier vanwege de Unieke sfeer. Op 26 september 1991 werd er voor het laatst gekoerst op de oude drafbaan. Het hoofdnummer om de Grote Prijs van Lindenoord werd gewonnen door Everytranss R met Wim Velis. De allerlaatste "Lindenoord-winnaar" was Dandy Loo die met Aonne de Wrede, die de eindsprint van broer Arend met Escape B pareerde. Daarna werd het rustig in het centrum van Wolvega.

2. Lindentrek

Hiervan is de baanlengte 1.000 m.
Baanrecord (1991-heden):
- ???
- General November 1.12.6a over 1609m met Th. Panschow op 29-5-1999
- ???
- Your Love Lois 1.11,2a over 1609m met Rick Ebbinge op ??-8-2014
- Ids Boko 1.11,1a over 1609m met Robin Bakker op 14-8-2020
- Barateau (Jaap van Rijn) 1.10,9a over 1609m op 07-08-2021
- Korona Pharma (2e met M. Rothengatter) 1.10,9a over 1609m op 07-08-2020

De drafbaan aan de oostkant van Wolvega, vlakbij de snelweg, is de meest recent aangelegde baan van Nederland. Wolvega had in Lindenoord een knusse, kleine baan, die echter midden in het centrum lag en tijdens meetings nogal wat overlast en parkeerproblemen gaf. Al in 1986 werden initiatieven ontplooid, vooral door toedoen van Rob Feenstra, directeur van Home Center Meubelen, om een nieuwe, moderne drafbaan in Wolvega aan te leggen, welke tevens geschikt zou zijn voor het verrijden van grote, internationale draverijen. Na vele inspanningen kwam de financiering in 1989 rond en op 4 oktober 1990 ging de bouw daadwerkelijk van start. Als locatie diende een weilandterrein aan de oostkant van Wolvega, even ten westen van de toen in aanleg zijnde snelweg A32. Het terrein lag ten noorden van de Eikenlaan en direct ten westen van de Heirweg. De totale beschikbare oppervlakte was 21 ha. De baan werd aangelegd naar het voorbeeld van de Zweedse drafbaan Solvalla, waarbij Lars Sandstrom uit Stockholm als adviseur optrad. De kunstbaan kreeg een lengte van 1000 meter, was 20 meter breed, en de bochten kregen een sterke verkanting: 18% over de eerste 9 meter en 4,5% over de volgende 4,5 meter, gerekend vanuit de binnenkant van de baan. De toplaag van de baan werd gevormd door een mengsel van zand en sintels met uiteenlopende diameter en als fijnste fractie werd er leem aan toegevoegd, iets waarvan men later spijt kreeg. Want bij slecht weer werd de doorlatendheid slecht. De baan werd rondom verlicht. Binnen de baan kwam een geasfalteerde strook ten behoeve van de jurywagen en daarbinnen een trainingsbaan van zand. Aan de westkant van de baan verrees een glasdichte tribune, berekend op een capaciteit van drieduizend bezoekers. Deze tribune omvat twee verdiepingen. Op de begane grond is een totohal annex evenementenhal voor circa duizend personen en een restaurant. De eerste verdieping omvat een tribunerestaurant boven de totohal, en een restaurant. Aan de zuidkant van de tribune, tegenover de finish, is op de eerste verdieping de rechterstoel, ruimte voor het draverijcomité en een videoruimte. In de rechterbocht staat een klein restaurant voor pikeurs en stalpersoneel en daarachter is het stalterrein met boxen en stands voor ca. honderd paarden. Aanvankelijk was tussen de tribune en het pikeursrestaurant een defileerring aangelegd, maar die werd later hij het parkeerterrein getrokken, dat achter de tribune was aangelegd en dat via de nieuw aangelegde Drafsportlaan bereikbaar was. Aan de overzijde van de baan, direct ten oosten van de Heirweg, werd het entrainement van de bekende noordelijke trainer Arnold Mollema gebouwd met een stal met 46 boxen.

Wolvega Lindetrek staat op de kaart.
Rechts daarvan de trainingsbaan
van Arnold Mollema.

Boven: Beeld vanuit de rechterbocht.
(foto Wim Huybers)

De eerste meeting op de nieuwe haan kon al op donderdag 10 oktober 1991 verreden worden en negen dagen later, op zaterdag 19 oktober vond de officiële opening plaats door de toenmalige staatssecretaris van Landbouw, drs. D.J. Gabor. Het totale complex had 14 miljoen gulden gekost, deels in de vorm van subsidies van o.a. het ministerie van Economische Zaken, provincie en gemeente, deels in de vorm van leningen. Van een lening van 2,5 miljoen gulden werd de rente en aflossing door de stichting NDR gegarandeerd, terwijl de gemeente zich garant stelde in de vorm van een terugkoopgarantie voor een lening van 5,75 miljoen gulden van de Rabobank. De financiering betekende een zware last op de schouders van het bestuur van de stichting Lindetrek. Er werden grote verliezen geleden en medio 1993 traden al de eerste scheuren in het bestuur op. Uiteindelijk was begin 1995 het faillissement van de stichting onafwendbaar, toen bedroeg de schuldenlast 19 miljoen gulden. De gemeente Weststellingwerf werd nu juridisch eigenaar van de baan, terwijl de exploitatie werd voortgezet door de door de NDR opgerichte Stichting Behoud Lindetrek, die het complex van de gemeente huurde. In de zomer van 1995 is het complex ook nog enige tijd verhuurd aan discotheek-eigenaar Jules Smit uit Coevorden (een bekend eigenaar van dravers), die er tevens een uitgaanscentrum van wilde maken. Dat mislukte omdat de benodigde vergunningen niet werden verleend.

Het nieuwe drafcentrum Lindetrek
aan de buitenkant van Wolvega.
De paarden stellen zich op achter de start-auto
in de linkerbocht (vanuit de tribune gezien).
Achter de tribune ziet u het stallencomplex.

Beeld vanuit de rechterbocht.
Er is een "topmeeting", vandaar de
tent voor genodigden naast de tribune.
(foto's Wim Huybers)

Uiteindelijk werd de baan op 8 mei 1996 gekocht door de Wassenaarse vastgoedmagnaat Ed Maas, een succesvolle eigenaar van dravers en renpaarden en later bekend geworden als voorzitter van de politieke partij Lijst Pim Fortuyn. Hij kocht het gehele complex, uitgezonderd 3 hectare naast het parkeerterrein, dat de gemeente voor scholenbouw (het Lindecollege) bestemde en betaalde daarvoor 6,2 miljoen gulden, inclusief de door de NDR gegarandeerde lening van 2,5 miljoen gulden. Circa anderhalf jaar later zou de NDR deze lening in zijn geheel aflossen aan de heer Maas. Maas had intussen de dravereigenaren André van Mierlo en Klaas Bootsman deelgenoot gemaakt van de financiering van de baan, die voortaan Drafcentrum Wolvega zou heten. Tevens had Maas bij de overname belangrijke garanties bij de NDR bedongen zowel met betrekking tot de koersagenda als tot de verdeling van de klassieke koersen. De garantie dat voortaan de zaterdag als koersdag uitsluitend aan Wolvega voorbehouden was, legde een behoorlijke basis voor een gezonde exploitatie. Het driemanschap bracht belangrijke verbeteringen op het drafcentrum aan waarmee het complex aanmerkelijk publieksvriendelijker werd. Op de begane grond kregen totohal en restaurant meerdere uitgangen naar buiten en voor de tribune kwam een trapsgewijs terras. Langs de buitenzijde van de baan kwam een nieuwe reling en rondom het gehele complex een nieuw hekwerk. Op het middenterrein werd aan de noordzijde een vijver gegraven en met de vrijgekomen grond werd een aarden wal rondom de bochten aangelegd. Het tweede parkeerterrein werd verhard, op de eerste verdieping werd een bestuurssocieteit gecreëerd ten behoeve van de opgerichte Business Club, later Social Club en ten slotte werd er een kindercrèche bij gebouwd.
Het koersprogramma van Wolvega werd steeds aantrekkelijker, vooral ook toen eind 1997 Hilversum haar poorten sloot. Wolvega had al belangrijke koersen als de Fokkers Trofee en de Grote Unitrotprijs, nu kwam er de internationale koers, de Prijs der Giganten, onderdeel van het Europese Grand Circuit, bij. Daarnaast werden de zeer hoog gedoteerde Dragon Trotters Sires Stakes op Wolvega verreden, waarvan dravereigenaar en effectenmakelaar Tjalco de Witte de initiator was. Intussen ontwikkelde de NDR nieuwe plannen en richtte zij een banenholding op met de bedoeling om naast het al in haar bezit zijnde Duindigt, ook de andere belangrijke koersbanen erin onder te brengen. Begin 2000 verkocht Maas de baan Wolvega voor circa 9 miljoen gulden aan de banenholding. Deze holding sloot hiervoor een lening van eenzelfde bedrag af tegen 7,5% rente bij Staal Bankiers, de huisbank van Maas, terwijl Maas tevens het recht kreeg de baan voor 7,5 miljoen gulden terug te kopen. Twee jaar later kwam de NDR in ernstige financiële problemen en werd zij gered door een tiental kapitaalkrachtige eigenaren, die een lening van 6,5 miljoen euro (14 miljoen gulden) verstrekten tegen 5% rente. Hiermee werd de lening aan Staal Bankiers afgelost, terwijl tevens de rekening-couranttegoeden van de deelnemers en de inleggelden voor de klassieke draverijen en rennen veilig gesteld werden.

Tot zover de tekst uit het boek van Durk Minkema (uit 2004).

3. Victoria Park

In 2010 kocht Casper Veldink het complex aan de Drafsportlaan van de Stg. NDR. John en Klaas Bootsman namen ook een deel. De tribunes kregen een flinke renovatie en de naam werd Victoria Park. Er kwam een managementteam en het complex werd professioneel geleid. In het begin moest er dik geld bij want de wedomzetten waren te laag. Daar kwam verandering in toen de Franse wed-organisatie PMU met een aantal Europese drafbanen overeenkomsten sloot om zo buitenlandse koersen te kunnen aanbieden aan de Franse wedders. Wolvega deed het erg goed en werd een vaste partner voor de PMU. Dit betekende wel dat er soms op "onmogelijke" tijdstippen moest worden gekoerst, de zogenaamde "Premium-meetings", wanneer er in Frankrijk geen koersen waren. De dotering van deze common-pool-koersen was vaak 4 of 5 keer zo hoog als van een gewone koers die op de andere banen meestal een eerste prijs had van ca. 500 Euro. In Wolvega wordt wekelijks gekoerst, behalve in een korte zomerperiode.
Victoria Park is de belangrijkste pijler onder het NL-drafsportbestel geworden.

Boven: Sfeerbeeld van de baan in 2018.

Boven: Het parkeerterrein werd soms verhuurd voor
een vlooienmarkt of een kofferbakmarkt.

Boven: Luchtfoto van het complex. Op een middenterrein was
een kleine golfbaan aangelegd.

Boven: In de grote hal worden jaarlijks ook jaarlingenveilingen
georganiseerd.

Enkele voor de drafbaan belangrijke mensen zijn:
Nuttert Timmerman: Click hier
Rob Feenstra: Click hier
Ed Maas: pagina volgt later
Casper Veldink: pagina volgt later