Hall of Fame der Volbloeds

Jules Favre bruine hengst, geboren 22 april 1984 (IRE) van Rusticar (van Caro u.d.v. Ribot) uit Ramsar (van Young Emperor u.d.v. Skymaster) fokker: in Ierland

Jules Favre

De oorsprong van Jules Favre:
Jules Favre, geboren in Ierland 1984, werd als 2-jarige ingevoerd in Nederland t.l.v. eigenaar dhr. C. Schouten te Den Haag en in training gegeven bij Eric Bloem. De hengst was voornaam gefokt met beroemde namen in zijn stamboom, zoals Ribot, Skymaster en Artic Time. Verder was hij 3x4 ingeteeld op de Nasrullah-zoon Grey Sovereign.

De carrière van Jules Favre:
Als import was Jules Favre niet startgerechtigd in de Nederlandse Klassiekers, zoals de Derby. Toch wist de hengst zijn partijtje behoorlijk mee te blazen, getuige de volgende jaarresultaten:

1987 (3 jaar oud): 9x gestart, waarvan 6x 1e, 1x 4e en 2x ongeplaatst.
     Gewonnen prijzengeld: f. 37.200

1988 (4 jaar oud): 11x gestart, waarvan 5x 1e, 2x 2e, 1x 4e en 3x ongeplaatst
     Gewonnen prijzengeld: f. 40.570*

1989 (5 jaar oud): 14x gestart, waarvan 6x 1e, 1x 2e, 4x 3e en 3x 4e
     Gewonnen prijzengeld f. 64.800

1990 (6 jaar oud): 4x gestart, waarvan 2x 2e en 2x 3e
     Gewonnen prijzengeld f. 8.900

Totale winsom bedraagt fl. 151.400 of € 68.734

* Inclusief de winsom van Jules Favre in België behaald. Hij is daar 2x gestart en behaalde 1x een 4e plaats, wat toch nog f. 4.770 opleverde.

Belangrijke gewonnen rennen:
7-6-1987 Trial Stakes
12-7-1987 Criterium der 3-jarigen
26-7-1987 Gold Cup
16-8-1987 Wassenaarse Pauw
20-3-1988 W.J. Jochems Memoriaal
 8-5-1988 Generaal Baron van Heemstra-prijs
22-5-1988 Grote Prijs van Den Haag
12-6-1988 Haagse Ooievaar
 2-4-1989 W.J. Jochems Memoriaal
16-4-1989 KNHRV-prijs
 7-5-1989 Generaal Baron van Heemstra-prijs
 2-7-1989 Grote Sprinters-prijs
20-8-1989 Wassenaarse Pauw  

Jules Favre in beeld:

Boven: Jules Favre, verzorgster Desiree en trainer Eric Bloem
op weg naar de baan.
Alleen door Desiree laat Jules zich naar de baan brengen.

Boven: Jules Favre kijkt de fotograaf onverschrokken aan.
Ook Terry Cain trouwens.

De fraaie Jules Favre (met Terry Cain)
heeft zojuist een ren gewonnen op Duindigt in 1988.

Boven: Jules Favre uitlopend na alweer een fraai overwinning.

Hoogtepunten uit zijn carrière in beeld

Boven: Jules Favre (T. Cain) zegeviert met overmacht
in de Iffezheim-prijs d.d. 20-5-1987,
voor Tosno (nr.8) en Kuruta (rechts).

Boven: Jules Favre snelt naar de zege in de Drafsport-prijs 1987,
voor Maris (nr. 5), Liberty Belle en Never Bee (bles).

Boven: Jules Favre (J. Smith) wint hier de Trial Stakes 1987,
voor Ros Fandango (pet goud), Saros Delta (links),
Boxberger Telex (pet zwart) en de rest.

Boven: Jules Favre schrijft hier onder Terry Cain de
Wassenaarse Pauw 1987 op zijn naam. Dancers Guest (vos)
wordt tweede voor Dalot.

Boven: Wassenaarse Pauw 1987: Jules Favre in de winnaarsring
tijdens de prijsuitreiking door Burgemeester Schouten van Wassenaar.

Boven: Jules Favre (T. Cain) wint met overmacht het Criterium
der 3-jarigen in 1987, voor v.l.n.r. Dancers Guest (2e),
Gaelic Cross (3e) en Zabara Raaphorst (4e).

Boven: Jules Favre wint onder Terry Cain op magistrale wijze
als 3-jarige de Gold Cup in 1987.

Boven: Jules Favre (links) behaalt onder Terry Cain de zege
in het W.J. Jochems Memoriaal 1988, voor v.l.n.r. Dalot (3e),
Marshal Macdonald (4e), Polonius (2e) en Saros Delta.

Boven: Jules Favre (A. Manuel) op weg naar de winst in de
Gen. Baron van Heemstra Beker 1988, voor Saros Delta (met bles),
Anthony's Dream (2e van rechts) en Dalot (pet zwart).

Boven: Jules Favre (nr.1 met T. Cain) pakt de winst in de
Haagse Ooievaar 1988, voor Sydney Raaphorst,
Saros Delta (nr.4) en Dalot.

Boven: Jules Favre met leerlingjockey Pauline Dirkzwager
overmeestert in de eindstrijd Frev Off (nr.5 met John Smith)
en wint de Lente-prijs d.d. 20-3-1988.

Boven: Jules Favre (A. Manuel pet grijs) wint de GP van Den Haag 1988,
Voor v.l.n.r. Black Bank, Creetower, Jules Favre (1e),
Polonius (3e) en Saros Delta (2e).

Boven: Jules Favre (T. Cain) wint afgetekend de Caerleon-prijs
op 5-11-1989, voor Hit the Headline (met kap).
Rechts is Snow Lady (5e) te zien.

Boven: Jules Favre is niet te stuiten in de Wassenaarse Pauw 1989,
voor v.l.n.r. Highly Esteemed (2e), Oryx of Troy (3e), Spiros,
Snow Lady, Dalot en Anthony's Dream (4e).

Boven: Jules Favre (A. Manuel) wint na harde strijd
de Gen. Baron van Heemstra Beker 1989
met een hoofdlengte verschil voor Dancers Guest (M. Riley).

Boven: Jules Favre (A. Manuel) zegeviert in het W.J. Jochems
Memoriaal 1989, voor Dalot (verscholen aan de reling) en Snow Lady.

Boven: Jules Favre (A. Manuel) wint zoals hij wil de KNHRV-prijs
in 1989, voor Dalot, Peginsur (afgedekt), Give Me Jewels
en Anthony's Dream (rechts).

Filmbeelden:

Filmbeelden van Jules Favre zijn te zien in het overzicht van de zes genomineerden voor de titel Volbloed van het Jaar 1987. Oryx of Troy viel in dat jaar de eer te beurt.
Verkiezing Volbloed van het Jaar 1987:

Een dag uit het leven van Jules Favre
Artikel van Willemien Rotteveel uit krant `??? - 1989

Toen ik me bij hem meldde, was hij niet onvriendelijk, eerder wat terughoudend. Het was nog veel te vroeg, ik maakte inbreuk op een gewoonte en dat wordt niet op prijs gesteld. Hij zou de hele dag zo tegen me blijven: afstandelijk, hooghartig. Hij is de beste, weet dat en wil ernaar behandeld worden. Zo is Jules Favre, een vijfjarige bruine hengst met sterallures!

Zijn dagprogramma is goed gevuld, maar niet overladen. Dat hele vroege, daar houdt hij niet van. Stel je voor, al om zeven uur 's morgens de baan rond galopperen, hem niet gezien. Al die paarden lopen zich dan al druk te maken, galopperen of hun leven ervan afhangt, sukkels; weten ze nou nog niet het verschil tussen een werkje en een echte ren? Hij rent alleen op zondagmiddag en dan beslist niet harder dan strikt noodzakelijk om te winnen, want zoiets is niet goed voor je gestel. Daar krijg je maar pijnlijke benen van en de volgende dag ben je nog moe. Nee, hem nemen ze niet in de maling met dat geschreeuw langs de kant, want hij bepaalt zelf hoe er wordt gewonnen.

Zijn ontbijt gebruikt hij tegelijk met alle anderen om 6 uur 's morgens en eigenlijk is hij daar wel blij om, want zo'n kilo'tje haver gaat er altijd wel in, daar mogen ze hem wel voor wakker maken. Da's tenminste beter dan die brokken die ze hem 's middags en 's avonds ook nog geven, om van de vitaminenpoeders en dergelijke maar te zwijgen. Ronduit smerig, zelf eten ze dat toch ook niet, hoe krijgen ze het in hun hoofd om dat wel aan hem te geven. Onbegrijpelijk.
Maar goed, na het ontbijt neemt hij rustig de tijd om bij de wereld te komen, want Desiree komt toch niet voor 9 uur. Zij is zijn vaste verzorgster die iedere morgen speciaal en alleen voor Jules komt. Gelukkig heeft zij begrip voor zijn positie en ze behandelt hem met gepaste waardigheid.

Zindelijk
Jules behoort bij wijze van uitzondering tot de zeer zindelijke paarden, mest altijd in dezelfde hoek en gaat daar nooit liggen. Poetsen gebeurt ook pas 's middags. Desiree zadelt hem op met een renzadel, een gewoon hoofdstel met africhtingsneusriem en een gebroken trensje. Aan de voorbenen krijgt hij peesbeschermers. Hij gaat altijd eerst aan de longe. Als hij daarna een werkje krijgt, zoals vandaag, ligt het zadel er al op en wordt hij bijgezet met elastieken bijzetteugels. ls dat niet het geval dan wordt hij gelongeerd met een gogue. Zowel bijzetteugels als gogue zijn simpel uitgedrukt hulpmiddelen om het paard ertoe to brengen met een voorwaarts-neerwaarts gerichte neus te lopen en daardoor de rug optimaal te gebruiken. Hierbij moet wel worden aangetekend dat ze eigenlijk niet met elkaar vergelijkbaar zijn en dat de inwerking van deze twee op het paard totaal verschillend is; de bijzetteugels behoren tot de zachte hulpmiddelen, de gogue daarentegen heeft een scherpe inwerking en kan alleen door een ervaren kracht worden gebruikt.

Ik ben er de vrijdag na de Generaal G.J.A.A. Baron van Heemstra-prijs en vandaag krijgt Jules zijn eerste werkje sinds die ren. Ik zeg met nadruk werkje want noch tijdens het longeren noch tijdens de twee rondjes galopperen spant hij zich in. Hij heeft duidelijk met Desiree afspraken gemaakt hoe er gewerkt wordt. ls het alleen longeer-dag, o.k. dan doet hij er een klein schepje bovenop, ten slotte moet hij in conditie blijven, maar vandaag mag hij het uitmaken. Ze doen dat zo al jaren en tot ieders tevredenheid, want betere resultaten zijn nauwelijks denkbaar.
Voor Jules geldt duidelijk dat zijn werk zijn hobby is, hij loopt aanvankelijk wat te dollen, maakt regelmatig en zeer lenig flinke bokkesprongen en kijkt daarbij steels schuin naar achteren, maar na verloop van tijd verflauwt
zijn aandacht en gaat hij over tot de orde van de dag. Na wat drafwerk op de linker- en de rechterhand stappen ze even terug naar stal. De bijzetteugels worden losgemaakt, de staartriem van de deken wordt goed gedaan en Desiree zet haar helm op. In een lege box dient de rand van de voertafel om op te stappen en vervolgens wandelen ze naar de baan. Jules heeft een mooie stap, lang, rustig, sterk stuwend vanuit de achterhand, waarbij hij zijn rug goed gebruikt. Het laatste stukje gaat hij over in draf en eenmaal op de zandbaan in een rustig handgalopje. Het tempo ligt niet hoog, het lijkt of hij wat lummelt. Het gaat hem allemaal heel gemakkelijk af. Het is zijn ochtendspel. Hij hoeft niet te worden gedwongen tot een betere prestatie,
ook niet in de training. Trouwens, hij is de koning en laat zich niet dwingen. Hij voelt zich van morgen zeer prettig, oortjes naar voren, wat om zich heen kijken, lekker alleen, niet al dat drukke gedoe om hem heen. Er zijn een paar paarden die nog snelwerk krijgen voor de koers voor aanstaande zondag en dus in hoog tempo langs hem heen razen. Hij verblikt of verbloost er niet van, ieder het zijne. Halverwege het tweede rondje laat hij weten dat het vandaag mooi is geweest en gaat terug naar draf.

Geen stap te hard
Zo is hij altijd, zegt Desiree, ook als hij snelwerk krijgt, maakt hij zich niet druk. Hij gaat geen stap harder dan strikt noodzakelijk is. Zijn snelwerk krijgt hij van Terry Cain of van Eric Bloem, maar nooit in een groep, altijd met z'n tweeën en zelden dezelfde partner. Maar of je hem nou werkt met een handicap IV paard of meteen potentiele concurrent, hij zal nooit meer dan een hoofdje afstand nemen. Maar winnen zal hij, dat wel. Die karaktertrek heeft hem tot nu toe behoed voor blessures. Jules heeft in zijn hele carrière slechts eenmaal verstek moeten laten gaan, dat was bij een trip naar Compiegne, maar daarover later.
Dat flegmatieke kwam hem ook van pas toen hij een nacht zoek is geweest. Dat was toen hij nog met zo lang in Nederland was. Door de strenge winter van 1986 kon er niet op Duindigt worden getraind, de huidige trainingsbaan was er nog niet, en Jules was in een groep meegegaan naar het strand. Zijn toenmalige berijdster, dat was niet Desiree, was gevallen, de kluts kwijtgeraakt en verdwaald. Zoekakties hadden pas de volgende dag resultaat, toen hij in z'n eentje bij hotel Duinoord in Wassenaar werd aangetroffen. Vandaar uit is de politie gewaarschuwd. Jules had niets, geen schrammetje en het zadel lag nog precies zo op zijn rug, onbeschadigd. Gewillig ging hij mee naar huis. Overigens wordt er dankzij de nieuwe trainingsbaan niet meer op het strand getraind.

De koning wenst met egards te worden behandeld
Jules is inmiddels weer bij stal aangeland en wordt nu zo'n zes à zevenmaal rond het stallenterrien gestapt in gezelschap van nog wat volbloeds van andere entrainementen, die allemaal hetzelfde rondje stappen tot ze weer op adem zijn gelomen en niet meer zweten. Daarna naar de spuitplaats die bij Eric Bloem overdekt is en voorzien van warm- en koud water. Zijn benen worden goed met koud water afgespoten en waar zadel, singel en hoofdstel hebben gezeten, wordt hij met warm water afgesponsd. Dan terug naar zijn box, lekker wat appels en peen snoepen en het ochtendwerk zit erop. Hij heeft nog even een onderonsje met Desiree en trekt zich dan terug in een hoekje van zijn box. Die is zeer ruim bemeten en ligt niet in de grote stal, maar buiten in een rijtje apart.
Hij heeft ooit eens binnen overwinterd, maar daar vond hij niets aan. Geen frisse lucht, weinig te zien. Nooit eens met je hoofd over de bovendeur een praatje maken met de buren. Hij zou die winter naar de hengstenkeuring gaan en om te voorkomen dat hij te dik in het haar kwam te zitten, was hij naar binnen gehaald. Het heeft niet mogen baten, want hij werd niet goedgekeurd. Dat liet nog een jaartje op zich wachten en dit seizoen wordt hij voor het eerst als dekhengst ingezet.
Twee merries zijn inmiddels van hem drachtig en gisteren heeft hij zijn derde merrie gedekt. Ook het dekken is voor hem een spelletie. Toen hij zijn geliefde ontmoette, ging hij van plezier eerst eens lekker door het zand rollen, besteedde vervolgens uitgebreid aandacht aan een vogeltje en daarna kwam "zij" pas aan de beurt. Hij nam er drie kwartier de tijd voor. "Zij" was overigens Jos's Muffin, net als Jules eigendom van Kees Schouten en Els Janssen.

Dol op knoflook en pepermunt
's Middags vertelt Els enthousiast over het plezier dat ze aan hun hobby beleven, want zij zijn sinds jaar en dag rensportfanaten. Ze heeft diverse albums over Jules bij zich, maar ook een foto van Kees en Mangano, in training bij Joep Dekker, waar Kees toen werkte, en in 1967 de eerste winnaar van het W.J. Jochems Memoriaal. Dankzij Jules, die deze ren tweemaal achtereen won, mag Kees zich nu de trotse bezitter van de bijbehorende beker noemen.
De peen is dit keer erg zanderig en wordt daarom maar in een emmer water gezet. Dan is die schoon als ze terugkomen van hun wandeling. Els en Jules gaan namelijk iedere middag een paar uur wandelen in Clingendael, het vlakbij Duindigt gelegen park. Net als Desiree houdt Els terdege rekening met de wensen en gewoonten van Jules. Bij 't eerste 't beste zanderige stukje mag hij altijd rollen, zo ook vandaag. Met enig gewurm gaat de deken over zijn hoofd en Jules gaat door de knieën. Een paar maal links, een paar maal rechts en dan is het mooi geweest. Hij schudt zich als een hond en de deken gaat weer over zijn hoofd. We wandelen verder en Jules schiet pardoes naar links, want daar wordt altijd gemest. Weer verder en op het nauwe pad bewaar ik een behoorlijke afstand, want Jules' benen zitten erg los. Meer nog dan 's morgens manifesteert hij zich als een koning, naar wiens wensen men zich voegt, hij is ook grilliger nu. Tegen andere paarden - er zijn nogal wat ruiters van een vlakbij gelegen manege - maakt hij een boel kabaal. Eén speciale schimmel heeft zijn voorkeur. Als die voorbij is, wordt hij rustiger en gaat hij grazen.
Els vertelt verder. Jules komt uit de stallen van Luca Currani. Hij was net twee jaar toen hij aan een knie geopereerd moest worden en hij zou dat jaar waarschijnlijk niet kunnen lopen. De eigenaar vond dat te lang duren en zo kwam Jules november 1982 op de veiling van Newmarket terecht, waar Eric hem met nog 8 andere paarden kocht. Thuis werden de aankopen verdeeld onder de belangstellenden zo kwam Jules Favre op naam van Kees Schouten en werd Els Janssen mede-eigenaar. Na lange tijd werd voor beiden een droom waar, een eigen renpaard, niet vermoedend dat het zo'n crack zou worden. Jules was nog helemaal groen en werd met de andere paarden beleerd. Het ging allemaal moeiteloos en gemakkelijk. Hij was niet lastig in de omgang, maar toonde wel al een eigen karakter. Je moet hem in zijn waarde laten, dan gaat alles goed en zo is het eigenlijk altijd gebleven.

Jules werd die winter dus op het strand getraind en Eric merkte al gauw dat hij talent had, maar ja, dat hij zo goed zo worden... Zijn eerste ren was op een woensdagmiddag en Jules werd spelenderwijs vierde. De volgende ren een maand later ging net zo, vijfde achter Dancers Guest, Ros Fandango, Boxberger Telex en Sallyman. Maar toen begon het. Een conditieren voor driejarigen en ouder werd gewonnen en daarna de Trial Stakes, de Drafsport-prijs, het Criterium der Driejarigen, de Gold Cup en de Wassenaarse Pauw. Klinkende overwinningen, allemaal gemakkelijk behaald. Op de eerste twee rennen na werd hij steeds gereden door Terry Cain. De titel Volbloed van het Jaar 1987 was voor de tweejarige Nederlandse Onyx of Troy, die in de klassiekers veel punten had vergaard. Jules Favre kreeg de persprijs.

Als vierjarige
In 1988 is het nauwelijks anders gegaan. Een enkele keer in een handicap met veel lood mee heeft hij laten weten dat het hem niet zinde en dan doet hij het ook niet. Daar staat tegenover dat hij ook een keer won met leerlinge Pauline Dirkzwager. Ze had opdracht gekregen achterin te blijven en pas laat te gaan rijden. Ze was zo bezig met haar instructies dat ze vergat ze door te geven aan Jules, maar geen nood want Jules had allang zelf uitgemaakt hoe de koers zou verlopen. Ze wonnen dus.

Als vijfjarige
In 1989 heeft hij driemaal gelopen en even zoveel gewonnen. Hij werd daarbij gereden door Tony Manuel, want Terry Cain reed Give Me Jewels, de andere crack uit het entrainement. Zijn vierde start is aanstaande zondag in de Grote Prijs van Den Haag, die hij vorig jaar won. De meningen over zijn kansen lopen uiteen. Volgens Eric wint Give Me Jewels en ook Tony denkt dat dat zijn gevaarlijkste tegenstander is. Els ziet het niet als onmogelijk. Hij heeft al vaker aangetoond dat hij een handicap kan winner. Natuurlijk is een gewicht van 65 kilo veel, maar of het teveel is...? Niemand heeft enig idee waar zijn grenzen liggen. Hij heeft nog nooit de indruk gewekt dat hij tot het uiterste is gegaan. Om daar achter te komen, zouden ze met hem naar Duitsland of Frankrijk moeten. Ooit hadden ze voor hem een trip naar de Grote Prijs van Compiegne geregeld, maar op het laatste moment bleek hij toch niet 100 %. Waarschijnlijk had hij bij een van zijn bokkesprongen zich iets verrekt. De trip is niet doorgegaan en ze hebben daarna nooit meer iets dergelijks ondernomen. Het plezier dat ze hier aan hem hebben is enorm groot, daarvoor hoeven ze niet met hem naar het buitenland. Zelf komen ze daar wel regelmatig. Ze hebben namelijk kennis gemaakt met de Engelse eigenaar van Ramsar, Jules' moeder. Hij was haar eerste produkt en toen ze werd verkocht, ging haar nieuwe eigenaar naar hem op zoek. In de Engelse pers had hij al wel gelezen dat hij in Nederland was en het daar heel goed deed. Via John Smith zijn ze met elkaar in kontakt gekomen en Billy komt nu regelmatig over om Jules te zien winnen. Via hem zijn ze weer in contact gekomen met Franse eigenaren aan de kant van Rusticaro, Jules' vader, die nog steeds het baanrecord van Deauville op zijn naam heeft. En zo komt van het een het ander.
Jules is na ruim anderhalf uur uitgegraasd, hij hinnikt nog even naar diezelfde schimmel, bokt naar een auto en gaat terug naar zijn box. De peen is schoon geweekt. Els pelt er nog flink wat knoflook bij, een pepermuntje erbij en smullen maar!......

(tot zover het artikel van Willemien Rotteveel)

Jules Favre als dekhengst
In de Fokkerij bracht Jules Favre onder andere Jules Sunshine (geb. 1991).