BN-ers in de Hall of Fame

Legalitie voshengst geboren 5 januari 1944 van Messidor 1.18,2 (v. Gael u. Tradition 1.28) uit Edina B 1.42,8 (v. Peter D of David Guy u. Antifa) Fokker: Stal Amsterdam te Amsterdam

Boven: Foto uit het eenmalig uitgegeven fotoboekwerkje
"Het PAARD in beeld", toen was de hengst 3 jaar oud.

Vraagtekens
Op 5 januari 1944 werd een voshengstveulen geboren dat de naam "Legalitie" kreeg. Maar later werd dat ook wel geschreven als "Legality", zoals het in het Engels eigenlijk hoort. Als zijn vader werd in eerste instantie opgegeven de Amerikaanse hengst Highwayman. Jaren later werd dit gecorrigeerd naar de Franse hengst Messidor, waarschijnlijk vanwege zijn voskleur. Zijn moeder was Edina B, van wie ook al niet duidelijk is wie haar vader was: Peter D of David Guy. Kortom veel verwarring met zijn naam en met zijn afstamming. Hij werd op jonge leeftijd gekocht door de toen nog jonge Groningers Piet Meinardi en Gerard van der Wal.

Vroegrijp
Als 2-jarige kwam Legalitie in de zomer van 1946 al aan de start. Eerst werd hij uitgeschakeld, maar hij revancheerde zich met 2 zeges en 2 tweede plaatsen. Als 3-jarige bleek hij tot de top van zijn jaargang te behoren. Hij startte 17 keer, won 4 koersen en werd zesmaal tweede. In de Derby werd de hengst tweede achter Leo Axkit (hetgeen 3.000 gulden opleverde) en in het Van Wickevoort Crommelin Memoriaal tweede achter Louis Axkit.

Als 4- en 5-jarige
Als 4-jarige won hij 3 koersen en daar had hij 17 starts voor nodig. Die overwinningen leverden 250 gulden per keer op en met nog enkele plaatsgelden bleef zijn jaarwinsom steken op slechts 800 gulden. In de Holland-België match werd hij vijfde.
Als 5-jarige won hij 8 keer in 26 starts. In het Kampioenschap der Nederlandse Paarden en het Kampioenschap van Nederland bleef hij ongeplaatst.
Deze laatstgenoemde twee koersen wist Legalitie juist wel te winnen als 6-jarige. Hij won in dat jaar ook nog 6 andere, minder belangrijke koersen. Met zijn jaarwinsom van bijna 7.000 gulden behoorde hij toen tot de top van Nederland.

Rijder Gerard van der Wal
Legality liep onder de kleuren van Piet Meinardi, maar de hengst was voor de helft van Gerard van der Wal. In het begin reed trainer Jan Kruithof de hengst meestal in de koers. Nadat Kruithof in 1947 naar Frankrijk was vertrokken werd Willem Geersen de trainer en werd amateurrijder Gerard van der Wal min of meer de vaste pikeur van zijn eigen Legalitie, ook in de belangrijke koersen, zoals de in 1950 gewonnen Kampioenschappen. In 1951 kwam voor de beide eigenaren een droom uit toen hun Legalitie uitkwam in de Prix d'Amérique op Vincennes. Men heeft toen ook het vaderschap van Legalitie gewijzigd van Amerikaanse hengst Highwayman naar de Franse hengst Messidor. Vanzelfsprekend zat Gerard van der Wal op de sulky in de toen al belangrijkste koers van Europa en in een later interview vertelde hij over zijn belevenissen. Zie hieronder:

(voor het hele artikel en een In memoriam over Gerard van der Wal: Click hier)

Prix d'Amerique
'Maar het kan ook wel eens mislopen met een goed paard. Neem nu Legality waarmee ik in 1951 aan de Prix d'Amérique in Parijs heb meegedaan. Legality was toen nog geen zeven jaar oud, dus eigenlijk niet sterk genoeg voor zo'n grote internationale koers. Ik had hem samen met Piet Meinardi, dus wilden wij ook wel eens wat. Wij naar Frankrijk. Legality had toen al heel wat grote koersen gewonnen en ik dacht: we hebben een crack, dus laten we maar inschrijven. Nu was Legality een nerveus beestje en acht dagen lang raakte hij in Parijs geen voer aan. Ik herinner me nog als de dag van vandaag dat Jan Kruithof me apart nam en zei: "Ze vertrekken allemaal van binnen naar buiten. Er is er maar een en die doet het precies andersom en dat is Charlie Mills. Je moet bij Charlie in de buurt blijven. Die weet precies hoe het gaat. Vincennes heeft een grote baan en dan is er nog een kleine baan binnenin. Dat is de kleine piste. Op zeker moment loopt die kleine piste een stukje in de grote baan, dus daar is een opening en er is geen binnenreling. Als je start en je draait weg kun je stiekum een stukje binnendoor. Je zit dan direkt op kop". 'Dus we staan aan de start met zo'n twintig paarden en we gaan weg. Ik draaide met Charlie Mills mee, maar voor ons hebben er twee een aanrijding dus ik zak helemaal weg naar de laatste plaats. Maar toen neemt ineens Legality de benen. We komen voorbij de tribune en ik ging zo hard dat ik dacht: zijn die andere paarden nou niets waard of heb ik zo'n wereldcrack? Als je die tribune in Vincennes voorbij bent dan ga je naar beneden "de berg af" zoals ze dat noemen en daar ging dat beestje zo hard dat ik alsmaar: "Ho ...ho..." zat te roepen. Hij bleef gaan en beneden in de bocht had ik de zevende plaats en bovenop de berg had ik de kop met twee beroemde Amerikaanse paarden. Zij zaten er met de stok op te slaan, terwijl ik nog altijd "Ho ...ho" aan het roepen was. We gaan de laatste bocht om, ik kijk even naar beneden en schrok me wild want mijn hele witte broek zat onder het bloed. Maar ja, wat moet je? Ik bleef zitten. Ik ben de bocht uit en ineens wilde hij niet meer vooruit. Ik had hem teveel opgehouden en het paardje had zich zo opgewonden dat de aders in zijn hoofd waren geknapt en hij een bloedneus kreeg. Dat was natuurlijk een geweldige tegenslag, maar gelukkig genas hij later weer en heeft ie nog heel wat prijzen gewonnen. Toch was ik nog achtste geworden'.

Vervolg
Na een paar maanden niet te hebben gekoerst won Legalitie in mei 1951 twee koersen. Daarna wilde het in zijn volgende 17 starts in dat jaar niet erg meer lukken. Ook in de jaren daarop wisselde hij goede en minder goede periodes af. Hij won geen Kampioenschappen of andere belangrijke koersen meer, maar wist wel af en toe een graantje mee te pikken. Zijn record van 1.22,7 liep hij als 11-jarige in Groningen in de tweede heat van de Grote Prijs van Nederland. Na optelling van de totaaltijden in de 3 heats werd Legalitie derde, hetgeen 400 gulden opleverde. Zijn 3 overwinningen in datzelfde jaar werden gehonoreerd met 600, 800 en 1000 gulden. Toen bijna al zijn jaargenoten al met pensioen waren, koerste Legalitie gewoon door tot en met zijn 14e jaar! Zelfs als 13-jarige en 14-jarige wist hij nog een koers te winnen.

Einde
Na 209 koersen heeft men in 1958 een punt achter de carrière van de brave Legalitie gezet. Zijn belangrijkste wapenfeiten waren zijn beide Kampioenschappen in 1950 en zijn deelname aan de Prix d'Amérique van 1951.

Hij was toen nog steeds hengst, maar men heeft niet met hem gefokt. Waarschijnlijk werd hij niet goedgekeurd.

Gewonnen topkoersen
- Kampioenschap der Nederlandse Paarden als 6-jarige
- Kampioenschap van Nederland als 6-jarige

Carrière in beeld:

Boven: De 3-jarige Legalitie (rechts met Jan Kruithof) wint na strijd
de Luxor-prijs op 3-8-1947, voor Jaap Eden (links).

Boven: Legalitie wint in Hilversum.

Boven: Nogmaals in close up:
Legalitie wint in Hilversum met mede-eigenaar
Gerard van der Wal op de sulky.

Boven: Legalitie (rechts met G. v.d. Wal) op weg naar de leiding
in Groningen, eind jaren veertig.

Boven: Legalitie (rechts met Gerard v.d. Wal) triomfeert
in het Kampioenschap der Nederlandse Paarden 1950 op
Duindigt. Intrepid wordt dichtbij 2e voor Juno Vita.

Boven: Legalitie (G. v.d. Wal) zal het Kampioenschap van
Nederland 1950 winnen te Groningen. Op kop Juno Vita (2e),
voor Edel Scott, Juggler, Mientje K, Leo Axkit (3e),
latere winnaar Legalitie en Lord Maire (4e).

Boven: Uit de krant: Kampioenschap van Nederland 1950:
Legalitie met eigenaar Gerard van der Wal op de sulky
tijdens de ereronde.

Boven: Nogmaals Legalitie met Gerard van der Wal tijdens de ereronde,
na het behalen van het Kampioenschap van Nederland 1950.
Gerard droeg de kleuren van mede-eigenaar Piet Meinardi,
op wiens naam dit paard liep. Deze kleuren kennen we ook
van Piet Meinardi's latere crack Henri Buitenzorg.

Boven: De 14-jarige Legalitie (nr.7 met G. v.d. Wal) wint met
een neuslengte verschil de Amateur-prijs te Sappemeer,
op 2-11-1958, voor Prince Maire (nr.1). Truax Scott wordt 3e.