Hall of Fame

Nora Belwin B bruine merrie, geboren 11 april 1920 van Belwin (A.Dr.) 2.06,7 (v. Mc Kinney u. Belle Winnie) uit Grace Brown (A.Dr.) 2.28,5 ( v. Prodigal u. Enola D) Fokker: F.B. van den Bergh te Boxtel

"De kleine duivelin"

Voor de "Paard van de Eeuw"-verkiezing maakte D. Minkema eind 1999 het volgende levensverhaal:

Ze was zeker 20 cm kleiner dan Goudster, maar haar daden waren er niet minder om. Ze aanschouwde in 1920 het levenslicht op Stal Lancier van F.B. van den Bergh in Boxtel, een ambitieus opgezette stoeterij die het in de moeilijke twintiger jaren niet lang heeft kunnen bolwerken.

Grace Brown
De moeder van Nora Belwin B, Grace Brown, was het jaar daarvoor door de Rotterdammer J.W. Schuijl geïmporteerd uit Amerika, drachtig van de daar vooraanstaande hengst Belwin, een zoon van de grote stamvader Mc. Kinney. In Amerika is deze lijn zo goed als ter ziele gegaan, in Frankrijk heeft hij zich via zijn kleinzoon The Great Mc Kinney weten te handhaven. Belwin gaf vroegrijpe paarden, wellicht mede vanwege zijn grootvader van moederszijde Adbell, die van 1894 tot 1912 het wereldrecord voor jaarlingdravers in zijn bezit had.
Grace Brown had als tweejarige 2.28,1/2 gelopen. Haar vader Prodigal was een van de leidende vaderpaarden van zijn generatie, haar grootvader Axtell liep in 1889 een wereldrecord voor driejarigen: 2.12, waarna hij gesyndicaliseerd werd voor $ 105.000. Hij is de vader van de vermaarde Axworthy. Grace Brown is ook de moeder van Quitewell St. Lancier 1.25,5, de Kampioen Nederlandse Paarden in 1930. Van de moederlijn is hier verder niets overgebleven.

Boven: De fokmerrie Grace Brown 2.28.1/2,
moeder van de crack Nora Belwin B en Quitewell St L.
(foto uit Het Paard, 1922)

Sensatie
Nora Belwin B was de sensatie van de twintiger jaren en de lieveling van het Groningse publiek van de in 1923 geopende draf- en renbaan in het Stadspark. Ze was eigendom van de landbouwer Jan Mensinga uit Leegkerk bij Groningen. Hij gebruikte zijn dravers ook in het boerenwerk en tijdens de bietencampagne trokken ze de pulpwagens van de fabriek in Hoogkerk-Vierverlaten naar de boerderij. De kleine merrie begon haar glanzende carrière onopvallend als driejarige op 10 mei 1923 op een 800 meter-draverij in Leek. Op de lange baan maakte ze haar debuut op 15 juli van dat jaar in het Groningse Stadspark met haar eigenaar Jan Mensinga, een koers die ze gelijk winnend afsloot. Op dezelfde dag zegevierde ze ook in de 800 meter-draverij en Mensinga kon ƒ 600 rijker huiswaarts keren. Haar vaste stuurman was practisch altijd Mensinga's zoon Hendrik, wiens zwarte buis met groene biezen een populaire verschijning werd. Als vierjarige won Nora Belwin B vijf langebaan-draverijen en tweemaal zegevierde ze over 800 meter.

Topklasse
Pas in 1925 als vijfjarige stootte ze door naar de topklasse, waarbij ze aantrad tegen cracks als de Nederlandse kampioen Henriot en Emma Harvester, een snelle Amerikaanse importmerrie van Schuijl, die later aan de Franse staat zou worden verkocht. Nora verbeterde dat jaar het Nederlands record voor Nederlands gefokte dravers tot 1.26,8 over 1680 m, gelopen te Groningen. In het Kampioenschap van Nederland op Duindigt zette ze een prachtige verrichting neer door als tweede te eindigen achter Emma Harvester, maar voor Henriot.

Grote successen als zesjarige
De grote successen kwamen in 1926, waarin ze eerst op Duindigt het Kampioenschap Nederlandse Paarden behaalde en een week later voor een uitzinnige massa van 18.000 toeschouwers op de Groningse thuisbaan het Kampioenschap van Nederland. Dat gebeurde na 4 geweldige ritten over telkens 2000 meter. Henriot werd tweede en de sterke Franse importmerrie Tourterelle, de stammoeder van onze beste moederlijn, derde. Weer een week later moest Nora op Duindigt in het Internationaal Kampioenschap van Duindigt over 2600 meter na hevige strijd het hoofd buigen voor de slecht dravende Franse hengst Vassal met Theo Monsieur. Nora was de morele winnares. Dat jaar verbeterde ze haar eigen record voor Nederlandse dravers met twee seconden en bracht het op 1.24,8 over 1720 m op de baan van Sappemeer. Datzelfde jaar startte ze in 10 september ook in een internationale heat op de baan Altona-Bahrenfeld bij Hamburg. Ze eindigde er ongeplaatst maar bracht wel het algemene record voor Nederlandse dravers op 1.20,4, daarmee het oude record van Boer, in 1915 in Italië gelopen, met precies drie seconden verbrijzelend. Omdat de merrie bijna een week lang niet had gegeten, moest de Duitse trip voortijdig worden afgebroken.

Boven: Nora Belwin B wint in Groningen
het "lange afstandsnummer" voor Rumilly.

Na het behalen van het Kampioenschap met Nora Belwin B
wordt Hendrik Mensinga in Groningen met krans en al
op de schouders genomen.

Boven: De merrie was zo populair in Groningen dat er zelfs
een sigaar naar haar werd vernoemd. Dit is de advertentie
uit een krant.

Boven: Om elke sigaar zat vroeger een bandje. Dit was het bandje
van de Nora Belwin B-sigaar.

Nog grotere successen als zevenjarige
Als zevenjarige schitterde Nora Belwin B opnieuw op de Nederlandse banen. Ze won wederom het Kampioenschap Nederlandse Paarden (voor Henriot en Quicklooper) en het Kampioenschap van Nederland, beide op Duindigt verreden. Voor dit laatste kampioenschap had ze nu slechts 2 heats nodig. In de eerste klopte ze Judge Scott, in de tweede Newbold. Er werd tevens een nieuw Nederlands record starten gevestigd, want de start van de eerste heat vergde 38 minuten, omdat de eerste 28(!) pogingen als vals beoordeeld werden. Ook het Internationaal Kampioenschap van Duindigt werd door de kleine merrie gemakkelijk gewonnen en het record voor Nederlandse paarden scherpte ze in Groningen aan tot 1.24,5.

Boven: Nora Belwin B wint het Nederlands Kampioenschap
op Duindigt in 1927.

Boven: Na een Cross-country in Groningen op 14 aug. 1927 wordt
Nora Belwin B gehuldigd vanwege het behalen van het
Nederlands Kampioenschap een week eerder op Duindigt.

Boven: Nora Belwin B wint op 4 sept. 1927 in Groningen
de derde heat van de Nico de Jagerprijs in 1.24,4 over
1720 m. Tweede wordt Madrigal, die 25 m van heer kreeg.
Derde Quicksilver HN, die bij de start 110 m voorsprong kreeg!

Geëxporteerd
In september 1927 vertrok Mensinga met de merrie naar Berlin-Mariëndorf, om later zonder haar terug te keren. Ze won er haar tweede koers, het Dave Halle Rennen, in 1.21,7 over 2150 m, daarbij haar Nederlandse rivaal en jaargenoot Norton B, die 10 meter voorgift genoot, achter zich latend. Ze startte er in 17 dagen tijds 7 maal, waarbij op 2 oktober zelfs 2 maal. Drie dagen later trad ze al weer aan over 2660 meter in de Spornpreis, die ze moeiteloos opeiste. Het Duitse vakblad Der Sporn schreef: "Die zähe Nora Belwin B übersteht alle Anstrengungen spielend. Frisch und munter kam sie an den Start zum Sporn preis und trabte ihre Gegner in Grund und Boden."
Van Italiaanse zijde werd na deze koers een hoog bod op de merrie uitgebracht, dat Mensinga niet kon weerstaan.

Italiaanse successen
Ze werd eigendom van Arturo Riva en ging met de Russische succestrainer Alexander Finn naar Milaan. Daar trad ze in de internationale klasse tegen de beste paarden van Europa aan. Op 8 december 1927 won ze op een zware San Siro-baan de Prijs van Triest, waarbij de Duitse Derbywinnaar van 1924, Homer, met een hoofdlengte verslagen werd. Homer was toen geruime tijd de beste draver van Italië. Als achtjarige zegevierde Nora Belwin B vijf maal in de Italiaanse topklasse, waarbij ze meermalen moest aantreden tegen de Franse supermerrie Uranie, die driemaal op rij de Prix d'Amérique gewonnen had. Nora schreef ondermeer in Rome de Prijs van Maarschalk Diaz op haar naam en in Milaan de Prijs van Modena, de Prijs Liguria en de Grote Openingsprijs. In het Campionato Europeo in Cesena eindigde ze als eervolle derde achter Uranie en Tippie Volo. Nora verdiende dat jaar in Italië 144.200 lire, bij de toenmalige koers van 0,35 cent overeenkomend met ruim ƒ 50.000. Ook als negenjarige boekte ze nog verscheidene successen, o.m in de Grote Prijs van Milaan, die ze won voor Tippie Volo. De volledige lijst van verrichtingen van Nora Belwin B in het buitenland is mij helaas niet bekend, maar haar totale gewonnen bedrag zal, met haar winsom in Nederland, dicht in de buurt van ƒ 100.000 moeten liggen.

(Tot zover het artikel van D. Minkema)

Gewonnen Ned. topkoersen
Kampioenschap van Nederland 1926 en 1927
Kampioenschap Nederlandse Paarden 1926 en 1927