Hoofdmenu
Archief:
Rinus van Leeuwen (1935 - 2013) |
||||||||
|
Door Ruud Stoop, met dank aan Fred Handelaar. Eerder deze week overleed Rinus van Leeuwen op 77-jarige leeftijd. De Hilversumse oud-trainer en pikeur maakte in zijn loopbaan grote successen mee. Drafsport.nl kijkt terug op die sportieve loopbaan. Rinus van Leeuwen was een telg uit een drafsportfamilie pur sang. Fred Handelaar, die in zijn Hilversumse periode een vaste bezoeker van de stal was en tot aan zijn dood contact hield met Van Leeuwen, kan de stamboom nog zo uittekenen. “Zijn overgrootvader, opa, vader Jan, oom Joop en beide oudere broers Jan en Siem waren allen als trainer/pikeur actief in de drafsport.” Van Leeuwen kwam als zevenjarige met zijn familie van Beverwijk naar Hilversum waar hij na zijn schoolperiode aan het werk ging bij het entrainement van zijn vader Jan. Dat zou hij halverwege de jaren zeventig overnemen. Hij was echter begin jaren zeventig al aanwezig in meerdere topnummers. Zo nam hij het met Hea Alkestis VE in koersen als de Van Wickevoort Crommelin Memorial op tegen andere toppers als Henri Buitenzorg, die ook zou winnen, Gunnar Dear en Gallant Way. Hea Alkestis VE werd vijfde. De merrie - die ook vaak werd gereden door Manus Bouwhuis - was twee jaar eerder met Van Leeuwen al derde geworden in de door Hazel Buitenzorg gewonnen Sweepstakes. Ook Myrly Terraise was een van de toppaarden uit de stal van Van Leeuwen. Ze was er in 1974 bij in de door haar gewonnen Sweepstakes op een koersdag die vanwege het WK voetbal in Duitsland al rond de klok van twaalf uur begon. Ze was toen de sterkste in een veld van liefst negentien paarden. Myrly Terraise zou uiteindelijk de meest winnende merrie van haar jaargang worden met een gewonnen prijzengeld van bijna een ton aan guldens. Overigens was Van Leeuwen dat jaar op de baan van Hilversum ook nog betrokken bij een zware valpartij, toen zijn Ivanova Heather in de sulky trapte van een paard van collega Harry Pools. Met de onverschrokken Kameraad kwamen de echt grote successen voor Van Leeuwen. De fraaie voshengst klopte in Groningen bijvoorbeeld paarden als de onvergetelijke Speedy Volita en won voor eigenaar Frans van Eijden twee maal de Gouden Zweep. De eerste keer deed hij dat overigens met Siem van Leeuwen – een broer van Rinus – als rijder. Rinus van Leeuwen was na zijn succes een jaar later, 1977, bijzonder enthousiast: “Ongelooflijk, maar ik heb feitelijk nog nooit zo gemakkelijk gewonnen. Ik kreeg een ideale koers. Goed van start met King Hollandia als gangmaker naast mij. Op het laatst liep ik gewoon weg. Het is nauwelijks te geloven, maar kijk maar naar de hengst: hij is zelden zo fris uit de koers gekomen. Voor een koersje van 2.000 gulden heeft hij wel eens heel wat meer moeten doen.” Tot de tegenstanders behoorden paarden als Kees Verkerk en Manza Buitenzorg. Kameraad was beslist één van de beste paarden van zijn jaargang. In die jaren had Van Leeuwen ook succes met de iets oudere Ido Hanover. In tegenstelling tot Kameraad, die vooral in Hilversum bijzonder succesvol was, kon deze draver ook uitstekend uit de voeten op een baan als Wolvega, waar hij bijvoorbeeld het Zomercriterium (1973) wist te winnen. Ook de Mijl van Groningen verscheen op zijn palmares. Maar zijn ‘finest moments’ beleefde de Hilversummer natuurlijk met Wanda Pluto, één van de beste merries die onze fokkerij ooit voortbracht en door haar successen ook de naam van Maria Poort vestigde. In 1986 had Van Leeuwen net Abraham gezien en was Wanda Pluto zes jaar oud. De dochter van zijn tot dan grootste crack Kameraad had toen al meer dan 170.000 gulden verdiend en diende voor de titel meest winnende Nederlandse merrie aller tijden alleen nog Tydi Flower te achterhalen. Saillant detail: uit de moederlijn van Tydi Flower komt ook Vriend voort, uitgerekend de draver die Wanda Pluto in 1988 klopte in de Grote Prijs der Lage Landen. Van Leeuwen in die tijd: “Wanda Pluto heeft nog bijna drie jaar te koersen. Ik twijfel niet aan die uiteindelijke verbetering van Tydi’s record.” Met ruim 484.000 gulden zou dat ook lukken, tot troonopvolgster Action Skoatter zich meldde en de wondermerrie haar status moest prijsgeven. In 1988 was de merrie ook deelneemster aan het officieuze wereldkampioenschap in Amerika, waarin ze bijzonder knap vijfde werd. Maria Poort was bij die gelegenheid de eerste vrouw die ooit in dit kampioenschap startte. Een week later bracht Wanda Pluto in de USA haar record op 1.14,1. Het was eigenlijk puur toeval dat Maria Poort uiteindelijk achter de ‘wondermerrie’ zou verschijnen, vertelde Van Leeuwen ooit. “Ik werd voor enkele dagen geschorst en juist op nieuwjaarsdag was er een belangrijke koers. Ik heb toen aan Maria Poort, mijn buurvrouw, gevraagd of zij wilde invallen voor me. Ze was erg blij met deze invitatie en het ging fantastisch. Zo goed, dat ik heb gevraagd of zij voorlopig Wanda Pluto wil blijven rijden. Never change a winning team”, is mijn devies. “Wanda zal wel blij zijn met lichtgewicht Maria, nog geen vijftig kilogram, ik weeg 87 kilogram en dat scheelt een slok op een borrel voor haar.” Wanda Pluto profiteerde destijds van de verruiming met één jaar van de leeftijdsgrenzen voor koersende merries. Eigenaar Van Eijden wilde desnoods uitwijken naar het buitenland en informeerde al naar de mogelijkheden in Denemarken, Zweden en de Verenigde Staten, waar een merrie langer mocht doorkoersen. “Nu kan Wanda Pluto in Nederland blijven”, meldde Van Leeuwen na de NDR-maatregel. “Ze is nog voor honderd procent gaaf. Prima benen. Laten we het maar afkloppen”, sprak hij over de merrie die eigenlijk een voorliefde koesterde voor de wintermaanden. Fred Handelaar: “Ook met Wanda’s volle zus en broer - respectievelijk Varna Pluto en Comrade - boekte Rinus vele successen. Het bijzondere is dat de moeder van die paarden, Karla Pluto, ook een succespaard uit zijn stal was.” Karla Pluto ontpopte zich daarmee tot één van de beste fokmerries die we ooit hadden. Haar dochter Varna Pluto werd eveneens elitemerrie. Van Leeuwen was ook iemand die zich bezighield met de (on)mogelijkheden binnen de drafsport. Zo zette hij al in een vroeg stadium vraagtekens achter het project Schaesberg. De ligging was volgens hem fnuikend voor eventueel succes. “Je moet wel een gaatje in je hoofd hebben om 200 kilometer te reizen als je dichtbij ook kunt rijden, daarvoor is het prijzengeld in Schaesberg te laag, je komt niet uit de kosten. Uit Hilversum en omgeving is de laatste maanden niemand naar Schaesberg gegaan.” Ook in de jaren negentig trainde Van Leeuwen nog een superieure draver met Flower Flora, net als Wanda ook al een product van Kameraad. De draver kwam bij Van Leeuwen (en Poort) op stal, toen Jan Wagenaar hem eigenlijk wilde laten castreren. Dat was tegen de zin van eigenaar Dick Gooyer, de man achter Flora Flower. Van Leeuwen behaalde er vervolgens fantastische successen mee. Omdat hij de laatste jaren van zijn actieve loopbaan vooral als trainer actief was, lijkt het belang van Rinus van Leeuwen voor de drafsport minder de groot dan in werkelijkheid het geval was. Hij was immers verantwoordelijk voor enkele van de grootste succespaarden die ons land ooit rijk was. Hij leeft voort in de nog vele actieve nakomelingen van zijn dravers.
Boven: Ido Hanover en Rinus van Leeuwen hebben
Boven: Rinus van Leeuwen en tweevoudig
Boven: V.l.n.r. Henk Verheij, Frans van Eyden, Kameraad
Boven: Kameraad en zijn trainer Rinus van Leeuwen.
Boven: trainer Rinus van Leeuwen, Wanda Pluto
Boven: Wanda Pluto met Rinus op 23-11-1988.
Boven: Rinus van Leeuwen kust
Boven: Flower Flora en Maria Poort na de ereronde van de koers
Kameraad is opgenomen bij de BN-ers in onze Hall of Fame: |
terug naar boven
© Copyright Archief NDR
Submenu
Geschiedenis:
