|
Boven: Zo is ons vakblad geëvolueerd, en inmiddels ziet
de voorpagina er al weer anders uit. De naam is nog steeds:
"Draf&Rensport".
Onderstaand artikel is gepubliceerd in het blad Draf&Rensport
in een speciale uitgave ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan
van "het lijfblad" in 2001.
Wat was er vóór "Sport en Fokkerij"?
door Durk Minkema
Dit jaar (2001) beleeft het lijfblad zijn vijftigste jaargang. Een beetje vreemd als je bedenkt, dat de voorlopers van het huidige Draf- en Rensport laatstelijk Paardesport in Ren en Draf en daarvoor Sport en Fokkerij heetten en dat het eerste nummer van Sport en Fokkerij op 3 april 1953 verscheen. De 50ste jaargang zou je dus in 2002 verwachten. De oorzaak hiervan is te vinden in het jaar 1967. Het nummer van Paardesport in Ren en Draf van 13 juni 1967 was de 15e jaargang, nr. 33 en het werd gevolgd door het nummer van 16 juni 1967 als 16e jaargang, nr. 34. In drie dagen tijd dus een complete jaargang "weggewerkt"!
Nederlandsche Sport
Nadat de Sociëteit tot Aanmoediging der Verbetering van het Paardenras in het Koninkrijk der Nederlanden tussen 1844 en 1855 rennen en harddraverijen had georganiseerd, duurde het tot 1880, alvorens opnieuw deze tak van paardensport in Nederland bedreven werd. Nu door de Nederlandse Harddraverij- en Renvereniging, die later het predikaat Koninklijke kreeg, en die kort na de tweede wereldoorlog door de Stichting Nederlandse Draf- en Rensport werd opgevolgd.
In 1882 werd het blad Nederlandsche Sport opgericht en dat was vanaf zijn eerste nummer, 11 maart 1882, tevens het officiële orgaan van de NHRV, en zou dat blijven tot en met 1925, terwijl het blad zelf bestond tot 1930. Het was een weekblad met veel informatie over vele takken van sport, en toen in het begin van de twintigste eeuw het aantal koersen drastisch toenam, verscheen
het tijdens het seizoen zelfs twee maal per week. De redactie was gevestigd aan de Warmoesstraat te Amsterdam. De uitslagen
van de koersen kwamen per telegraaf, soms zelfs per postduif binnen.
Boven: Bovenste helft van het voorblad van het magazine 'Nederlandsche
Sport', het officiële orgaan van de Nederlandsche Harddraverij- en
Renvereeniging en andere sportverenigingen, zoals de jacht-, zeil- en
schaatsvereniging. Het blad kwam elke zaterdag uit vanaf 1882 tot 1930.
Er staan geen foto's in, maar wel nationaal en internationaal
nieuws, plus de uitschrijvingen, uitslagen, etc.
Via www.delpher.nl in te kijken!
Vanaf de oprichting van het blad was G.L.W. Hazenberg er als redacteur paardensport aan verbonden, later als hoofdredacteur tot aan zijn overlijden op 18 mei 1923. Ter gelegenheid van zijn 40-jarig jubileum als sportjournalist in 1922 schreef D.A. van Stralen in zijn "Kalender der Draverijen 1921-1922" : "Nooit tevergeefs aangeklopt in de Warmoesstraat de trap op. 40 Jaar steeds goed gehumeurd, steeds een ieder allervriendelijkst te woord gestaan! En die onvermoeide welbesneden pen, waaruit die mooie, waardevolle verslagen vloeiden, die niet van rusten weet in zijn hand en nooit zal rusten, steeds de puntjes op de i, en hoe onpartijdig. En hoe gretig grijpt men niet vrijdagavond of zaterdagmorgen naar die verzorgde pennenvrucht!"
Boven: De weledele heer G.L.W. Hazenberg wachtte destijds
op de Amsterdamse redactie ongeduldig op de komst
van de postduiven.
Hippos
Vrij spoedig werden bladen opgericht, die meer specifiek de paardenfokkerij en -sport tot onderwerp hadden, zoals Hippos. Dit was een "maandblad, gewijd aan de paardenfokkerij en de paardenkennis in uitgebreiden zin", dat van 1892 tot 1909 heeft bestaan. Hiervan was eerst A.W Heidema, rijksveearts te Groningen, redacteur, vanaf 1895 de kapitein-paardenarts E.A.L. Quadekker, de man die het driedelige standaardwerk "Het Paardenboek" schreef.
Het Paard
In 1895 begon A.W Heidema een nieuw blad, Het Paard, eerst als maandblad, vanaf 1900 als weekblad. Het blad heeft onder deze naam aanvankeIijk bestaan tot 1 juli 1927 en het ging van lieverlee steeds meer aandacht aan de draf- en rensport besteden. Vanaf 1926 werd Het Paard tevens het officiële orgaan van de KNHRV.
De Paardenwereld
Intussen had in 1922 Wim Smits het blad "De Paardenwereld" opgericht, waarvan het eerste nummer uitkwam op 16 november 1922. Het richtte zich helemaal op de draf- en rensport en op de concoursen-hippique. Wilhelm Frederich Smits was in 1872 te Harmelen geboren en woonde later in Jutphaas, waar zijn vader burgemeester werd. Na het gymnasium ging Wim Smits eerst de handel in en had hij een kininefabriek in Maarssen. Hij had een grote kijk op paarden en na een pony volgde al spoedig een draver. In Breukelen zat hij in de paardenhandel en later nam hij een stalhouderij in Zeist over en vestigde hij een handel in ponies, die hij zelf aanreed en dresseerde. Hij was bevriend met de in Utrecht wonende dravertrainer Jan G. de Boer en publiceerde veel over paarden. Hij werd in 1908 redacteur bij Het Paard en in 1911 bij het blad De Paardenvriend, het officiele orgaan van de Nederlandse Stalhouders Bond, welk blad tot 1922 heeft bestaan. Omstreeks de eerste wereldoorlog had Smits een dressuurschool, eerst in
Rotterdam, later in Den Haag en op Duindigt. Hij was dravertrainer met stallen in The Paddocks, de voormalige renstal van
Baron van Brienen. Hij stichtte in 1917 de later weer ter ziele gegane Vereniging van Harddraverseigenaren in Nederland. In 1925 stond hij aan de basis van de (her)oprichting van de Eigenaren-vereniging "De Draverssport", nu de AEV De Drafsport en een jaar
later gaf hij de stoot tot de oprichting van de Pikeursvereniging, de huidige VDRP. De uitgever van De Paardenwereld was de N. V.
Drukkerij Ten Hagen in Den Haag.
Boven: Wim Smits richtte in 1922 het blad "De Paardenwereld" op.
Smits had naast deze mooie hoed, nog verschillende petten op.
Hij was naast hoofdredacteur ook trainer en oprichter van
de voorloper van de VRDP, de Pikeursvereniging.
Boven: Wim Smits (links) als dravertrainer bij zijn stallen The Paddocks,
de voormalige renstal van
Baron van Brienen.
Boven: Blad uit een ingebonden jaargang
"De Paardenwereld", te vinden in onze Bibliotheek,
maar ook in te zien via www.delpher.nl.
Boven: Toen het weekblad "De Paardenwereld" in 1925 4 jaar bestond,
stond deze cartoon in de krant.
Boven: Bovenste deel van de voorpagina van het weekblad "De Paardenwereld"
in 1923.
Boven: Bovenste deel van de voorpagina van het weekblad "De Paardenwereld"
in 1927. Zoek de verschillen.
Paard en Paardenwereld
Twee paardenbladen naast elkaar was te veel voor een rendabele exploitatie en van Heidema werd Het Paard gekocht, waarna beide bladen vanaf 1 juli 1927 gecombineerd werden tot Paard en Paardenwereld. Het was tevens het officiële orgaan van de KNHRV. Directeur was Nico de Jager, de motor van de fusie van de beide bladen.
Nico de Jager's vader was de uitgever van Hippos geweest, aan welk blad Nico in zijn jonge jaren ook nog meegewerkt heeft. Nico
de Jager werd in 1902 bestuurslid van de Harddraverij- en Renvereniging Groningen, in 1904 secretaris, wat hij tot 1927 zou blijven. In 1920 kwam hij in het bestuur van de KNHRV later was hij voorzitter van het draverijcomité.
Boven: Het blad Paard en Paardenwereld.
Directeur: Nico de Jager
Hoofdredactie: Maarsingh en Smits
Prijs losse nummers in 1928: 15 cent.
Boven: Nico de Jager en zijn vrouw en zoon hebben een plaats
gekregen op het ere-terras van drafbaan Groningen vanwege
het feit dat de heer De Jager 25 jaar bestuurslid was van de
Koninklijke Harddraverij- en Renvereniging KHRV Groningen.
Dat werd groots gevierd en zijn Jubileumdag van viel
op zondag 5 september 1927.
Boven: Nico de Jager
Ons Paard en opnieuw Het Paard
De hoofdredactie van Paard en Paardenwereld werd gevormd door R.A. Maarsingh (voor de paardenfokkerij in het algemeen) en W F.
Smits (voor de draf- en rensport).
Zes maanden na de fusie werd door de vroegere drukker van Het Paard wederom een nieuw paardenblad gesticht, genaamd Ons Paard,
waarvan R. van der Hoek hoofdredacteur werd en welk blad ook wel eens artikelen over de draf- en rensport publiceerde. Het blad
verscheen vanaf december 1927. Ruim zes jaar later kwam men tot inkeer en werd Paard en Paardenwereld gefuseerd met Ons
Paard. Het gefuseerde blad, dat vanaf 5 oktober 1933 verscheen, heette weer Het Paard en begon weer met jaargang 1.
Het was uiteraard ook (weer) het officiele orgaan van de KNHRV. Het blad zou blijven bestaan tot 1964. De hoofdredactie van het herboren Het Paard werd gevormd door Van den Hoek, Maarsingh en Smits, de laatste voor de draf- en rensport en de tuigpaardensport. Het boterde niet erg tussen Maarsingh en Smits, reden waarom de laatste na enige jaren zijn correspondentie niet op het redactieadres liet bezorgen, maar op zijn huisadres. In oktober 1937 trad Smits uit de redactie van Het Paard, mede uit onvrede omdat hij vanwege bezuinigingen een deel van zijn salaris moest inleveren.
Boven: Bovenste deel van het voorblad van
"Ons Paard" nr. 28-1932.
De Drafsport
Als intermezzo zij vermeld dat van 1936 tot begin 1942 er ook nog een blad, genaamd De Drafsport heeft bestaan. Dat was het orgaan van de Bond van Harddraverij-verenigingen op de Korte Baan en het werd uitgegeven door D.E Beekhoven, inspecteur van politie in Enkhuizen.
Paardensport en Fokkerij
Smits bleef na zijn vertrek bij Het Paard niet bij de pakken neerzitten, maar richtte eind 1937 een nieuw blad op, Paardensport en Fokkerij, dat werd uitgegeven door de NV Publico, die daarvoor door de zakenman en dravereigenaar Maurits van Renswoud in het leven was geroepen. Na een introductienummer op 7 oktober 1937 en een fraai uitgevoerd Kerstnummer ging het blad op 1 januari 1938 echt van start en werd het tevens het officiële orgaan van de KNHRV.
Wim Smits overleed op 28 mei 1942 op 69-jarige leeftijd en werd opgevolgd door de eerder genoemde Nico de Jager, die ook
al vanaf de oprichting bij het blad betrokken was. Nico de Jager zou het blad dirigeren tot 24 juni 1953, waarna het opging in Sport en Fokkerij. Twee jaar later overleed Nico de Jager op 78-jarige leeftijd.
Boven: Bovenste deel van het voorblad van
"Paardensport en Fokkerij" nr. 44-1938.
Boven: Bovenste deel van het voorblad van
"Paardensport en Fokkerij" nr. 29-1940.
Sport en Fokkerij verscheen vanaf 4 april 1953 als voortzetting van de gratis verspreide Courseberichten. Redacteuren waren Max Lips voor de rensport en Gerard van Maarseveen voor de drafsport. De laatste werkte reeds in 1951 mee als redacteur voor de drafsport aan Paardensport en Fokkerij. De uitgevers van Sport en Fokkerij namen vrij spoedig de NV Publico over en vanaf 1 juli 1953 werd Paardensport en Fokkerij opgenomen in Sport en Fokkerij. Gerard van Maarseveen was een geboren en getogen Utrechter, in welke stad hij ook steeds gewoond heeft. Hij was eerst wiskundige bij een verzekeringsbedrijf en werd later freelance paardensport-journalist. Hij was bijzonder energiek en schreef in veel bladen, ook in buitenlandse. Tevens werkte hij mee aan verscheidene radio-rubrieken, o.a. 18 jaar aan het Avro-Sportjournaal.
Boven: Het blad Sport en Fokkerij
(waarin opgenomen "Paardensport en Fokkerij")
Boven: Hoofdredacteur Gerard van Maarsenveen.
Paardesport in Ren en Draf
Vanaf 1963 kreeg Sport en Fokkerij een nieuwe naam: Paardesport in Ren en Draf, de oude jaargang-nummering liep gewoon door. In september 1963 werd het dienstverband met Gerard van Maarseveen beëindigd en was Max Lips alleen hoofdredacteur. Een jaar later nam Max Lips afscheid en kwam Gerard van Maarseveen terug.
In de zomer van 1967 noopte een slepende ziekte (kanker) hem om zich terug te trekken van de krant. Op 13 december 1968 overleed Van Maarseveen op 58-jarige leeftijd.
De eerste edities van Paardesport in Ren en Draf verschenen nog op krantenformaat.
(einde artikel Durk Minkema)
Boven: Het blad Paardesport in Ren en Draf.
Prijs losse nummers in 1970: 70 cent.
Onderstaand artikel is ook gepubliceerd in het blad Draf&Rensport
in een speciale uitgave ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan
van "het lijfblad" in 2001.
De verschillende gezichten van het lijfblad
door Douwe Frerichs
In de loop der jaren is het lijfblad in vele gedaanten aan u verschenen. Tot 1970 verscheen het weekblad in de vorm van een
krant (zie foto's hierboven), waarbij halverwege de jaren zestig de titel 'Paardesport in Ren en Draf' werd geïntroduceerd. Het was een fusie van twee
kranten 'Paardesport en Fokkerij' en 'Paardesport'. In die periode gaf de NDR nog haar eigen Officieel Bulletin uit en drukten de banen hun eigen programma's. Dat concept ging in december 1970 op de helling. Het krantenpapier werd werd omgeruild voor een
moderne `tijdschrijft-outlook'.
Alle gegevens in één blad verzameld was destijds een primeur in Europa en misschien is dat nog steeds zo. N.V. Publico introduceerde vol trots het nieuwe `boekje' waarin wijlen Jan Slikker het voorwoord schreef en uitlegde dat het nieuwe weekblad het resultaat was van een fusie tussen het Officieel Bulletin van de NDR, de baanprogramma's en Paardesport. We lezen: `...er zullen de eerste tijd zeker fouten worden gemaakt. Iedereen doet zijn best, maar zal tijd behoeven om op het nieuwe in te spelen...' en `...De lezers zullen eveneens tijd nodig hebben om aan de samengevoegde uitgave te wennen. Wanneer u naar de koers gaat, wordt de krant misschien thuisgelaten. Dit kost U dan fl. 1,40, de prijs waarvoor de baanvereniging u het losse nummer
verkoopt...' en verder `...Ik heb bewondering voor het idealisme waarmee men zich werpt op dit nieuwe project. Men wil iets goed tot stand brengen voor sport en publiek.'
Al met al veel warme woorden voor de toenmalige redactie, die een week later onder de titel `de doop' kond deed van de vele kwade telefoontjes, de ongezouten kritiek en tussen dit alles ook positieve geluiden. Het blad "is er nog niet", stelde de redacteur vast, die vol goede moed hoopte dat deze nieuwgeborene "binnen de kortste keren een knaap van jewelste zal worden, die voor een grote toekomst staat!" Een aardige voorspelling, immers het concept van een blad met alles erop en eraan zou tot aan de dag van vandaag in stand blijven.
Boven: In 1970 verscheen 'het boekje'.
Op een de eerste covers zien we Jan van Dooyeweerd
met de legendarische Jojo Buitenzorg na winst
in de Prijs der Driejarige
Stayers.
Prijs losse nummers in 1971: Hfl. 1,40.
Nieuwe cover
Op 25 september 1975 verscheen het lijfblad prompt in een nieuw jasje. Onaangekondigd was de vertrouwde cover omgeruild voor een bordeauxkleurig exemplaar met in hippe ronde letters Paardesport in Ren en Draf. Het strakke elan bleef zeven jaar het gezicht van de onmisbare gids op de koersbanen bepalen. Alleen de kleur onderging een wijziging. Het tussennummer was geel, de dikke weekendeditie groen.
Boven: De vertrouwde cover van Paardesport,
zoals die tussen 1975 en 1982 op de deurmat viel.
Het Bordeaux-rood werd later veranderd in groen
(voor de weekendnummers) en geel (tussennummers).
In dit nummer wordt aandacht besteed aan het
hoogtepunt van het seizoen: de Derby Dravers.
Prijs losse nummers in 1979: Hfl. 2,50.
Handwerk
In die computerloze periode beperkte de redactie zich tot het tikken van teksten en verzamelen van de foto's. Alles moest in die periode met de hand worden ingetikt. Het aan de Haagse Eisenhouwerlaan gevestigde redactiesecretariaat bestond dan ook uit vijf personen. Het vertrouwde omslag moest in januari 1982 wijken voor een donkergroen cover, met op een ovaal de namen van de acht destijds actieve draf- en renbanen met daaronder de vier recreatieve pistes. Het omslag was een ontwerp van de heer M. Sanders (van Sander's Puzzelboeken). Het donkergroene cover zou de voorplaat twee jaar sieren. De inhoud bleef ongewijzigd met de vertrouwde
opmaak met op elke pagina twee koersen.
Boven: Cover van Paardesport in Ren en Draf
naar een ontwerp van de heer M. Sanders.
Op de voorplaat de jockeys Jan Luyten en Kevin Davles.
Prijs losse nummers in 1983: Hfl. 3,95.
Kleurenfoto's
In 1983 was het blad voor de ene helft in eigendom van de STN (Stichting Totalisator Nederland) en voor de andere helft van de NDR. Een overdracht van de aandelen naar een nieuwe stichting die onder het toenmalige Centraal Fonds zou worden gevormd was reden voor een modernisering van de lay-out. De redactie schreef in het laatste nummer van 1983: "... Draverijen en rennen bieden een kleurrijk beeld, dat echter in zwart-wit foto's teloor gaat. Voorhands stuit het gebruik van kleurenfoto's in het redactionele
gedeelte van het blad nog af op de kostenfactor, wel hebben we gemeend dat wij nu reeds op het omslag het kleurrijke beeld
van onze sport tot uiting moesten laten komen. Daarom zal Paardesport in Ren en Draf zich vanaf volgende week presenteren
in een nieuw gewaad: een omslag in vier kleuren en een moderne lay-out." De eerste in kleur afgebeelde pikeur was Jan Wagenaar. Sleurend aan kop van het veld in Hilversum. De lay-out met de onder een hoek geplaatste voorplaat hield zeer lang stand.
Boven: Liefst vijftien jaar lang was Paardesport
gestoken in een groenwit geruit en schuin jasje.
Op deze voorplaat een foto van de Derby C.
Smeding leidt met daarachter de latere winnaar
Clan Vryenesse met Hugo Langeweg.
Prijs losse nummers in 1988: Hfl. 4,00.
Verkocht
Hoofdredacteur John Brandsen, die in 1984 Aad van Leeuwen opvolgde als hoofdredacteur, ondernam tijdens de Staatsloterij-periode nog enkele pogingen om het blad een nieuw jasje aan te meten, maar geldgebrek vormde telkens het argument om alles maar te houden
zoals het was. Pas bij de wisseling van het millennium veranderde er iets.
Interim-manager Hans Wiebes becijferde medio 1999 dat Paardesport in Ren en Draf in zijn huidige vorm verliesgevend was voor de NDR en deed wat iedere interim gedaan zou hebben. Hij besloot om Paardesport in Ren en Draf af te stoten. Van de diverse gegadigden kreeg het Brabantse BCM uiteindelijk de voorkeur. De achterliggende gedachte was dat het in de hippische sector ingevoerde BCM - onder andere als organisator van diverse springwedstrijden en als uitgever van L'Annee Hippique en het weekblad De Hoefslag - de mogelijkheden had de draf- en rensport onder een breed hippisch publiek te introduceren. Er werd gehoopt op de dadendrang van wedorganisator Autotote en gemikt op hernieuwde belangstelling voor de sport. Het lijfblad zou daarop inspelen met makkelijk toegankelijke verhalen en diverse specials. Het blad moest de kiosken in, luidde de gedachte.
Helaas zijn al deze idealen nog geen werkelijkheid geworden en is Draf&Rensport nog steeds het vakblad voor voornamelijk koers- en wedkantoorbezoekers, wedders, fokkers, eigenaren en deelnemers.
Nieuwe lay-out
Het neemt niet weg dat het lijfblad onder de BCM-vlag een volledige metamorfose heeft ondergaan. De nieuwe lay-out werd op 1 januari 2000 door de tweekoppige hoofdredactie Frerichs & Sinnige met gepaste trots gepresenteerd. Onder de welluidende naam
Draf&Rensport werd onze mooie sport voortaan fullcolour gepresenteerd, maar de overgang verliep helaas niet zonder problemen. Het
ijdele plan om door middel van een rood achtergrondtintje het kopieren van programmapagina's onmogelijk te maken, resulteerde
in een nauwelijks te lezen vuurrode tint. De geschiedenis herhaalde zich. De redactie ontving bijna honderd boze brieven en
emailtjes en herstelde spoorslags de misser. Langzaam maar zeker groeide het blad uit naar haar huidige vorm, een vorm waarin de verschillende banen hun eigen kleur hebben, het BigSix-spel een geheel eigen gezicht heeft gekregen en de lay-out fris en vrolijk oogt. Dankzij de nieuwe grafische computers van Apple en de programma's QuarkXpress, Adobe Illustrator en Adobe Photoshop wordt het blad in zijn geheel op de Haagse DTP-redactie gefabriceerd. De grafisch ontwerper kan zich naar hartelust uitleven.
Oud-hoofdredacteur John Brandsen schreef in 1995, toen Paardensport in Ren en Draf dankzij steun van enkele sponsors enkele weken met een kleurkatern verscheen: "Draf en rensport is een sport die kleur verdient."
Daar sluiten we ons van harte bij aan!
(einde artikel van Douwe Frerichs)
Boven: De eerste editie van Draf&Rensport bevatte een misser.
De rode programmapagina's leverden veel boze brieven op.
Deze lezer had er zelfs een brilletje voor nodig.
Boven: Draf&Rensport in zijn huidige jasje. Het blad had
een iets groter formaat dan A4, zodat kopiëren lastiger werd.
Prijs losse nummers in 2002: Hfl. 6,95 / € 3,15.
Boven: Van 2000 tot halverwege 2019 bestond de hoofdredactie uit:
Douwe Frerichs (links) en Hans Sinnige. Deze foto dateert uit 2001.
Na 2001
Boven: Draf&Rensport kreeg begin 2016 weer een nieuw jasje.
Het "oversized" formaat is eind 2019 teruggebracht naar
gewoon A4-formaat.
Nadat BCM in 2019 was overgenomen door een Duitse uitgever
en er moest worden bezuinigd, is Douwe Frerichs ontslagen.
Prijs losse nummers in 2018: € 3,95
Prijs losse nummers in 2020: € 4,95
ook voor de meer dan 100 pagina's dikke Breeders Special
en de bijna net zo dikke Kerst Special.
Draf&Rensport-medewerkers
De Hoofdredacteuren:
Wim Smits (1937-1942)
Nico de Jager (1942-1953)
Gerard van Maarseveen (drafsport, 1953-1967)
Max Lips (rensport, 1953-1964)
Wil Iedema (19??, hij beheerde later het eerste wedkantoor van NL, op het Markthof in Den Haag)
Gerard Simonis (19??)
Aad van Leeuwen (19??-1984)
John Brandsen (1984-1999)
Douwe Frerichs (1999-2019)
Hans Sinnige (1999-heden)
De Medewerkers (journalisten):
Er zijn heel veel journalisten geweest, die voor Draf&Rensport en haar voorgangers hebben geschreven. Een opsomming, die hoogstwaarschijnlijk niet compleet is:
Wouter Slob (over de geschiedenis)
Cees Berg
Chris Verweij (Boreas)
Andries van den Berg
George Taylor
John le Noble
Jacques van Bellen (de fotograaf schreef ook over de rensport)
Hans Eijsvogel (schreef ook wel eens een artikeltje)
Henri van Voorn
Frans Melk
Els Bloem
John Fencken (rensport)
Margreet van den Brink (rensport)
Harry van Zutphen
Richard Wagenaar
Goos Bies
Gusta Crapels
Arie Dekker
Thijs Prins
H. Prince
Arthur van Rijswijk
Ruud Stoop
Patrick Davidson
André Buurman
Paul van Beek
Paul de Vlieger
Harold Bakker
Peter van Betten
(de Betweter)
Martin de Waal
Geert Koops
Ferry Hollander
Robert-John van Exter (rensport)
Rogier en zijn vader Paul den Dekker
Yvonne Theunissen
Mathieu en Benjamin Hilgersom (kortebaan)
Fokkerij-medewerkers:
J.J. (Koos) Jager
Durk Minkema
Hans Huiberts
Bas Schwarz
Zijn we nog mensen vergeten? Wie leuke anekdotes over hen weet of verwijzingen naar artikelen over hen, of een (pas)foto, gelieve zich bij ons melden.
Of is dit misschien iets voor het Draf- en Rensport Forum?
Foto's van Journalisten
Boven: Cees Berg was in dienst van de NDR als PR-man.
Hier krijgt hij een Koninklijke onderscheiding opgespeld.
Boven: Gerard Simonis op Duindigt
Boven: Een nog jonge John Brandsen (in het midden met bril) meldt zich
bij jockey Lester Pigott, na diens zege in de Epsom Derby 1977.
Brandsen was eind zeventiger jaren en tussen 1985 en 1999
de hoofdredacteur van Paardesport.
Boven: Thijs Prins schreef voor De Telegraaf en
voor Paardesport in Ren en Draf.
Boven: André Buurman (rechts) schreef over draf- en rensport in het AD en
ook voor Draf&Rensport. Hij schreef ook de volgende 3 boeken:
- 1000 paarden en een Prins, biogafie over/met Hans Eysvogel
- een biografie over Cees Ligthart (links op de foto), voormalig
zakenman, miljonair en paardeneigenaar, getiteld
"De Verschoppeling, Miljonair zonder poen".
- Later schreef André een roman "Terug naar Arras".
In deze roman komt de rensport (zijdelings) voor.
Boven: Rogier den Dekker staat tussen John de Leeuw en Bert van Dooyeweerd.
Boven: Douwe Frerichs fotografeert de dekhengst Reve de Beylev
in 2013 in Normandië en Fred Lukje kijkt toe.
Boven: Drie Noordelijke drafsportjournalisten bij elkaar: v.l.n.r.
Geert Koops, Henri van Voorn en Bram Hulzebos.
Boven: In de jaren 80 stond de drafsport volop in de belangstelling,
getuige deze collage van dagbladen, die de sport belichten.
Zij hadden hun eigen journalisten, zoals Wim Berbee voor
De Gooi- en Eemlander.
Enkele van de hierboven genoemde personen hebben
een eigen pagina gekregen onder Geschiedenis/Mensen:
- Voor Hans Eijsvogel: Click hier
- Voor Wim Berbee: Click hier
- Voor Cees Ligthart/André Buurman: Click hier
- Henri van Voorn beschreef zijn herinneringen aan
enkele andere bijzondere journalisten: Click hier
Wilt u oude kranten inkijken?
Kom eens naar het NDR-Archief op Duindigt
of
kijk eens op www.delpher.nl
Click
hier
|
