Boven: Martin de Waal op zijn geliefde Duindigt
Onderstaand In Memoriam / column is met toestemming overgenomen
uit het weekblad Draf&Rensport nr. 23 van 6 juni 2024
Auteur: Hans Sinnige
Titel: De nummer één is er niet meer
Zondag, tijdens de koersen van Duindigt, werd ik gebeld. Martin de Waal was overleden. Dat kwam hard aan, niet in de laatste plaats omdat precies op dat moment uit zijn mond werd omgeroepen dat de volgende start over 10 minuten was en de deelnemers in de baan werden verwacht. Martin was de stem van Duindigt, zelfs op de dag dat hij er niet meer was. Dat het met zijn gezondheid niet goed ging was bekend. Vorig jaar moest hij op de kortebaan en op Duindigt al enkele malen verstek laten gaan, hij onderging toen de eerste behandelingen tegen de ziekte waarvan bijna niemand het wint. De laatste weken ging het hard achteruit. Vorige week zaterdag werd hij opgenomen in een hospice en vijf dagen later overleed hij.
Zijn overlijden raakt mij nog meer omdat we in de jaren '90 jarenlang bijna dagelijks als collega's samenwerkten. Martin had toen al heel wat kilometers gemaakt als speaker. Ik interviewde hem in 2006 voor de Kerstspecial. Dat was voor hem een rampjaar, want toen kwam er een einde aan de baan die hij het allermooiste vond. Hij begon in 1987 bij wedaanbieder Ladbrokes als verslaggever voor de Engelse koersen die werden uitgezonden in de wedkantoren. Die Engelse firma vertrok in 1991, maar achtereenvolgens namen Hippo Toto, de Staatsloterij en daarna Autotote / SGR het stokje over. Ik was er vanaf 1993 tot en met 1999. Toen ik op 1 juli van dat jaar vertrok naar Draf & Rensport ging het studiowerk gewoon door. De speakers die er toen werkten, ondermeer de eveneens veel te vroeg overleden Theo Mutsaers en Rogier den Dekker, bleven maar Martin was de onbetwiste nummer 1. Stond er een Grand National of een Derby op het programma, dan was er geen discussie over wie die koersen deed.
In het interview in 2006 blikt Martin terug op de dag dat aan die droombaan een einde kwam. "Ik kreeg op mijn vrije dag een telefoontje dat ik om 10 uur even op kantoor moest komen. Daar kregen de meeste medewerkers, ook ik, te horen dat we niet meer terug hoefden te komen. Besloten was om de beelden in wedkantoren niet langer van Nederlands commentaar te voorzien. Op de vraag of hij daarover wraakgevoelens koesterde jegens zijn voormalig werkgever antwoordde hij ontkennend. "Zeker niet. SGR schijnt voor het eerst sinds jaren winst te hebben gemaakt en dat is ook wat waard. De toto-omzet is de kurk waarop onze sport drijft. Als liefhebber van de sport hoop ik dat het de sport goed gaat. Dat weegt veel zwaarder dan mijn persoonlijke gevoelens."
De toen 40-jarige Martin moest verplicht solliciteren en dat viel niet mee voor iemand die zijn hele leven actief was geweest in enkel en alleen de draf- en rensport. Hij sprak hier en daar commercials en bedrijfsvideo's in, maar de dagen dat hij kon speakeren op Duindigt en af en toe in België waren zijn lust en zijn leven. "Ik kom graag in België, daar zou ik graag vaker aan
de slag gaan maar ook daar ligt het werk niet voor het oprapen. Op Duindigt gaat bet nu gelukkig een stuk beter, daar draaien ze voor het tweede jaar op rij zonder rode cijfers. Ook de berichten in de pers geven je moed. Duindigt is de parel van de Nederlandse draf- en rensport, als die baan ooit verdwijnt is dat op termijn het einde van onze sport", zei hij destijds.
Gelukkig heeft Martin nog jaren daarna bijna alle meetings op zijn lievelingsbaan kunnen verslaan. Ook op de kortebaan ontbrak hij tot voorkort zelden. Hij was daar niet te benijden, want iemand had ooit bedacht dat hij die ritten het beste kon volgen vanuit een hoogwerker die boven de baan hing. Daar werd hij vlak voor de eerste omloop ingezet en, als alles goed ging, na afloop ook weer uitgehaald. Eenmaal had een grapjas de sleutel die de hoogwerker in werking zette verstopt. Toen het al begon te schemeren dook die sleutel eindelijk weer op, tot opluchting van een inmiddels woedende Martin.
Uit de vele reacties op de sociale media, een fenomeen waarmee Martin overigens niets had, blijkt hoe zeer hij gemist wordt. Hij werd slechts 58 jaar, maar als we hier af kunnen spreken dat we de door hem ingesproken tijdenband de komende 20 jaar blijven gebruiken dan hebben we in elk geval het gevoel dat hij er nog steeds bij is. Hij zou niets liever hebben gewild.
(einde column van Hans Sinnige)
N.B. Martin was ook medewerker van de Stg. NDR en op hun website staat een kort bericht over Martin's overlijden.
Martin de Waal in actie
Boven: Martin de Waal in zijn jonge jaren, hier 27 jaar.
Hij gooide er graag wat Engelse termen tussendoor:
de pole-position, etc.
Boven: Martin de Waal moest vaak bovenop daken of in hoogwerkers
in weer en wind zijn werk doen. Hij deed 't graag.
Boven: Ook op de kortebaan was Martin de Waal
een gewaardeerde baanspeaker.
|
